Πέντε πολίτες μιας χώρας κρατούσαν ένα καλάθι με πέντε πορτοκάλια. Ο ιδιοκτήτης του καλαθιού είχε πει ότι θα τους έδινε ολόκληρο το καλάθι -με τα πορτοκάλια και το καλάθι μαζί- υπό τον όρο να έπαιρνε ένα πορτοκάλι ο κάθε πολίτης και να υπήρχε ένα πορτοκάλι μέσα στο καλάθι.
Ο καιρός περνούσε και λύση δεν βρισκόταν. Ενας διαβάτης είδε τους πολίτες με το καλάθι μπροστά στα πόδια τους.
- "Γιατί δεν τα τρώτε;" τους ρώτησε
- "Δεν έχουμε βρει τρόπο να τα μοιράσουμε", του απάντησαν "Εμείς είμαστε πέντε και πρέπει να περισσέψει κι ένα πορτοκάλι στο καλάθι".
- "Α, αυτό είναι εύκολο" τους είπε ο διαβάτης. "Πρόκειται για ένα απλό πρόβλημα διανομής και αποτελεσματικότητας. Υπάρχει τρόπος να λυθεί το ζήτημα με ικανοποιητικό τρόπο για όλους, αρκεί να μου δώσετε πλήρη εξουσιοδότηση. Σαν ανταμοιβή, θέλω το καλάθι".
Οι πολίτες, λόγω πείνας και πίστης, έδωσαν στον διαβάτη το ελεύθερο. Θα τους εκπροσωπούσε στα πάντα και θα σέβονταν την όποια απόφαση έπαιρνε.
Εξετάζοντας καλύτερα το όλο ζήτημα, ο διαβάτης ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με τον ιδιοκτήτη -ματαίως, διότι ο ιδιοκτήτης παρέμενεινε ανυποχώρητος στους αρχικούς όρους της συμφωνίας. Ετσι λοιπόν, και αφού ξέσπασαν ατέλειωτες έριδες μεταξύ των πολιτών για το εάν το καλάθι με τα πορτοκάλια όντως ανήκε στον ιδιοκτήτη και για το κατά πόσο ο κάθε πολίτης άξιζε όντως να πάρει από ένα πορτοκάλι, ο διαβάτης ανακοίνωσε την τελική του απόφαση:
- "Είναι εμφανές ότι η μοίρα με έφερε αντιμέτωπο με ένα κολοσσιαίο πρόβλημα διανομής και αποτελεσματικότητας. Εδώ που φτάσαμε, δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις. Θα πρέπει να αναλογιστούμε όλοι τις ευθύνες μας. Εαν δεν βρεθεί άμεση λύση στο πρόβλημα, θα πεθάνουμε όλοι από πείνα. Αρα, θα πρέπει να κόψουμε το κεφάλι κάποιου από εσάς, προκειμένου να εκπληρωθούν οι όροι της συμφωνίας που έχουμε και ταυτόχρονα να φάτε τα πορτοκάλια που σας αναλογούν. Αυτή είναι και η τελική μου απόφαση. Αλλωστε, το ξέρατε από την αρχή ότι κάποιος από εσάς περίσσευε".
........................................................................................
.........................................................................................
(Αναμένω τις λύσεις σας επί του προβλήματος -αν και το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι ο διαβάτης είναι τόσο πολύ πεπεισμένος ότι η λύση που δίδει είναι η μοναδική και αναπόδραστη, που θεωρεί ότι δεν υπάρχει ουδεμία πιθανότητα εύρεσης άλλης λύσης. Και, πλέον, δεν προσπαθεί να πείσει ότι η λύση που προτείνει είναι η μοναδική, αλλά έχει πεισθεί ότι, όποιος δεν αποκλείει την πιθανότητα εξεύρεσης άλλης λύσης, είναι αιθεροβάμων, άσχετος, άτοπος, επικίνδυνος και γελοίος. Επίσης, είναι πλέον βαθύτατα πεπεισμένος ότι οι πολίτες αποτελούν μέρος του προβλήματος και όχι μέρος της λύσης).
