"Αποκτά ξανά ρόλο διεθνούς νομίσματος
Εδώ και χρόνια η τιµή του χρυσού γνωρίζει µόνο µία πορεία και αυτή είναι η ανοδική. Ξεπερνώντας µάλιστα την εβδοµάδα αυτή τα 1.800 δολάρια η ουγκιά, τα κέρδη του πολύτιµου µετάλλου ξεπέρασαν την τελευταία 10ετία το 700%. ∆εδοµένου µάλιστα ότι σήµερα θεωρείται και «το µοναδικό νόµισµα χωρίς πρόβληµα χρέους», η τιµή του µπορεί, όπως προβλέπουν, να ξεπεράσει τα 2.100 δολάρια η ουγκιά το ερχόµενο 12µηνο, ενώ κάποιοι δεν απέκλεισαν τη δηµιουργία «φούσκας» µε άνοδο των τιµών προς τα 3.000 δολάρια/ουγκιά, ειδικά αν ορισµένες κεντρικές τράπεζες τυπώσουν και νέο, πληθωριστικό χρήµα και η κρίση χρέους στον δυτικό κόσµο συνεχίσει να σκιάζει τις αγορές. Οπως προβλέπουν οι αναλυτές, η τιµή του µπορεί βραχυπρόθεσµα να κινηθεί πτωτικά προτού ξεκινήσει εκ νέου την ανοδική της πορεία. Σε αυτή θα συµβάλει η έντονη αβεβαιότητα για την παγκόσµια οικονοµία και την κρίση χρέους στην Ευρώπη και στις Ηνωµένες Πολιτείες.
Στο παρελθόν εξάλλου, όποτε το πραγµατικό βραχυπρόθεσµο επιτόκιο στις ΗΠΑ ήταν αρνητικό, όπως δηλαδή συµβαίνει σήµερα, ο χρυσός κατέγραφε ετήσια αύξηση µεγαλύτερη του 24%. Οι συνθήκες τείνουν να παραµείνουν ευνοϊκές για τον χρυσό, τουλάχιστον ώσπου τα πραγµατικά επιτόκια να βρεθούν πάνω από το 2%, ενδεχόµενο το οποίο οι αναλυτές δεν θεωρούν πιθανό να συµβεί ως το 2015.
Παράλληλα, η αύξηση της ζήτησης για χρυσό εξακολουθεί να στηρίζει την τιµή του. Οι κεντρικές τράπεζες µόλις πριν από λίγο καιρό άρχισαν να αγοράζουν µεγαλύτερες ποσότητες χρυσού από εκείνες που πουλούσαν. Παράλληλα, η διεύρυνση της µεσαίας τάξης στις αναδυόµενες χώρες οδηγεί στην αύξηση της ζήτησης για την κατασκευή κοσµηµάτων.
Με πολλούς τρόπους λοιπόν ο χρυσός επιστρέφει στον ρόλο του διεθνούς νοµίσµατος, κυρίως λόγω του κρατικού ρίσκου και της υποβάθµισης των νοµισµάτων σε διάφορα µέρη του κόσµου. Ιστορικά εξάλλου, όποτε αυξάνεται το κόστος δανεισµού των κρατών, αυξάνεται και η τιµή του χρυσού. Παράλληλα, η άνοδος του πληθωρισµού απασχολεί όλο και περισσότερες οικονοµίες του αναπτυσσόµενου κόσµου".
Οφείλω να σημειώσω τρία ζητήματα:
Πρώτον, οι προβλέψεις -από οπουδήποτε και αν προέρχονται (τράπεζες, επενδυτικοί οίκοι, αναλυτές, κ.ο.κ.) και σε οτιδήποτε κι αν αφορούν (τιμές και αποδόσεις μετοχών, ομολόγων, νομισμάτων, πολύτιμων μετάλλων, εμπορευμάτων και λοιπών κινητών και ακίνητων αξιών) - δεν πρέπει να αποτελούν γνώμονα λήψης αποφάσεων. Ούτε είναι δουλειά μας να ασχολούμαστε με τις προβλέψεις.
Δεύτερον, η εκτύπωση νέου χρήματος από τις Κεντρικές Τράπεζες (ουσιαστικά την FED, διότι η ΕΚΤ δεν έχει αυτή την δυνατότητα) δεν σημαίνει, υπό τις παρούσες συνθήκες, ότι θα επιφέρει αύξηση του πληθωρισμού και αποτελεί "πληθωριστικό χρήμα". Πρόκειται για κακοχωνεμένη, διαστρεβλωμένη και ελλειμματική θεώρηση (σε αυτό έχουμε εστιάσει σε αρκετές προηγούμενες αναρτήσεις).
Τρίτον, θεωρώ ότι, εξ' αφορμής του "ζωώδους ενστίκτου", της αμορφωσιάς και του εξαιρετικά βραχυπρόθεσμου ορίζοντα ορισμένων επενδυτών (κυρίως εντός εισαγωγικών), ισχυροποιούνται οι πλέον παρωχημένες και καταστροφικές θεωρίες της Οικονομικής.
