" Δημοσιονομική προσαρμογή ζητά ο ΟΟΣΑ από την Ιταλία
Διαρθρωτικές αλλαγές και δημοσιονομική προσαρμογή ζητά ο ΟΟΣΑ από την Ιταλία, προκειμένου να ενισχύσει την οικονομική ανάκαμψη και τις αντοχές της οικονομίας σε μελλοντικά σοκ. Οπως επισημαίνει ο διεθνής οργανισμός, η χώρα δεν θα επιστρέψει στα προ της ύφεσης επίπεδα για δύο ακόμη χρόνια, το 2013-2014. Ως εκ τούτου, η Ιταλία καλείται να αυξήσει την παραγωγικότητά της και να ενισχύσει την προσφορά εργασίας. Μάλιστα, εκτιμά ότι οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις θα συνεισφέρουν και στην προσπάθεια για τη μείωση του δημοσίου χρέους.
Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ, η Ιταλία έχει ώς ένα βαθμό περιορίσει το δημοσιονομικό έλλειμμα, αλλά «με ένα δημόσιο χρέος που είναι μεταξύ των μεγαλύτερων στον ΟΟΣΑ, η δημοσιονομική προσαρμογή πρέπει να συνεχισθεί». Η χώρα ακολουθεί μέτρα για τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, με στόχο να μειωθεί στο 3% του ΑΕΠ το 2013, από 4,6% το περασμένο έτος. Το δημόσιο χρέος έχει αυξηθεί στο 120% του ΑΕΠ, αλλά «το μικρό ιδιωτικό χρέος περιορίζει τις επιπτώσεις της χρηματοοικονομικής αστάθειας στην ιταλική οικονομία».
Ο ΟΟΣΑ θεωρεί ότι προς την κατεύθυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής θα μπορούσε να συμβάλει η μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος και τα μέτρα για την άρση των εμποδίων για τον ανταγωνισμό, καθώς και η βελτίωση της αποδοτικότητας της δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Τέλος, ζητά τη μείωση της συμμετοχής του κράτους σε επιχειρήσεις και απελευθέρωση υπηρεσιών και μεταφορών.
Η ύφεση ήταν μεγαλύτερη στην Ιταλία από την υπόλοιπη Ε.Ε., ενώ και η ανάκαμψη ήταν λιγότερο δυναμική. Από το πρώτο τρίμηνο του 2008 μέχρι το τελευταίο τρίμηνο του 2010 η ιταλική οικονομία συρρικνώθηκε κατά 6%. Πρόκειται για την τέταρτη μεγαλύτερη ύφεση για χώρα της Ευρωζώνης μετά την Ελλάδα, την Ιρλανδία και τη Σλοβενία.
Σε μία προσπάθεια να ενισχύσει την ανάπτυξη, ο πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι εισήγαγε ένα νομοσχέδιο για τη μείωση της γραφειοκρατίας, το οποίο προβλέπει επίσης φοροαπαλλαγές για τις δαπάνες των επιχειρήσεων για έρευνα. Αποφεύγει, πάντως, τις αυξήσεις δημοσίων δαπανών, όπως έχει κάνει καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης. Οπως εξάλλου προειδοποιεί ο ΟΟΣΑ, προκειμένου να επιτύχει τον στόχο της μείωσης του ελλείμματος, η Ιταλία θα πρέπει να επιδείξει αυτοσυγκράτηση στις δαπάνες.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις των οικονομολόγων, η οικονομία της χώρας θα αναπτυχθεί με ρυθμό 0,3% το πρώτο τρίμηνο του 2011, σε σχέση με 0,1% το προηγούμενο τρίμηνο. Η κυβέρνηση, πάντως, έχει μειώσει τις εκτιμήσεις της για την ανάπτυξη του έτους στο 1,1% από 1,3% προηγουμένως, ενώ προβλέπει ότι η ανεργία θα ανέλθει στο 8,4%. Τον Μάρτιο, η ανεργία έφτασε το 8,3%, επίπεδα που είναι τα υψηλότερα από το 2004 που ξεκίνησε η δημοσίευση μηνιαίων στοιχείων για την ανεργία στη χώρα".
Βάσει των παραπάνω προτάσεων του ΟΟΣΑ, μια λύση είναι η εξαγορά Ιταλικών επιχειρήσεων από αλλοδαπές επιχειρήσεις. Είναι όμως έτσι; Για το θέμα αυτό, σημειώνει το Reuters:
" Ζητούνται όπλα κατά εξαγορών ιταλικών εταιρειών από ξένους
Reuters
Οι εξαγορές μεγάλων ομίλων αποτελούν ένα πολιτικά ευαίσθητο θέμα στην Ιταλία, όπως καταδεικνύει άλλωστε η έκκληση της Αρχής εποπτείας των αγορών στην Ιταλία, Consob, στο Κοινοβούλιο για την ψήφιση νόμου που θα προφυλάσσει στρατηγικής σημασίας εταιρείες από ξένα συμφέροντα. Ο λόγος που επανήλθε το ζήτημα στην επιφάνεια είναι η αποτυχία της Ρώμης να μπλοκάρει την εξ ολοκλήρου εξαγορά της Parmalat από τη γαλλική Lactalis, αντί 3,4 δισ. ευρώ. Προηγουμένως, συγκεκριμένα τον Μάρτιο, ο όμιλος κοσμημάτων Bulgari είχε εξαγοραστεί από τον γαλλικό κολοσσό LVMH.
Ο Τζουζέπε Βέγκας, πρώην υφυπουργός της Ιταλίας που ανέλαβε τα ηνία της Consob τον Νοέμβριο, δήλωσε ότι ορισμένες εξαγορές στοχεύουν στο να αποκτήσουν οι ξένες εταιρείες κυρίαρχη θέση στην εγχώρια αγορά, παροτρύνοντας τα μέλη του Κοινοβουλίου να λάβουν τα μέτρα τους. «Οι εξαγορές ιταλικών εταιρειών από ξένους μπορούν να αποφέρουν οφέλη στην οικονομία της χώρας», δήλωσε ο κ. Βέγκας στην πρώτη ομιλία που έδωσε ενώπιον παραγόντων του κλάδου. «Ωστόσο, αυτές οι εξαγορές δεν στοχεύουν πάντα στην ενίσχυση της αξίας μιας εταιρείας. Κατά συνέπεια είναι μείζονος σημασίας να χαραχθούν νομικά πλαίσια για τις εξαγορές εγχώριων εταιρειών που θα καλύπτουν κάθε κίνδυνο», υπογράμμισε ο επικεφαλής της Consob.
Η Ρώμη είχε αντιδράσει στη σταδιακή αύξηση του ποσοστού που κατείχε η Lactalis στο μετοχικό κεφάλαιο της Parmalat, δίνοντας στην εταιρεία πίστωση χρόνου για την εξεύρεση λευκού ιππότη που θα την έσωζε από τον έλεγχο των Γάλλων – κάτι που τελικά δεν κατάφερε. Φέτος ψηφίστηκε νόμος που επιτρέπει στην κρατική εταιρεία συμμετοχών Cassa Depositi e Prestiti να αποκτά μερίδια στο μετοχικό κεφάλαιο μιας υγιούς εταιρείας με στρατηγικό ρόλο στην εγχώρια οικονομία. Ωστόσο, ο νόμος δεν προσδιορίζει τι εταιρείες έχουν ρόλο στρατηγικής σημασίας στην οικονομία.
Οικονομικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι η Ρώμη έθεσε σε εφαρμογή, παραδόξως, ανάλογο καθεστώς που ισχύει στη Γαλλία με νόμο που ψηφίστηκε ήδη από το 2005, προσδιορίζοντας ως στρατηγικής σημασίας για την οικονομία τους κλάδους της ενέργειας, των τροφίμων, της άμυνας και των τηλεπικοινωνιών. Μετέπειτα, με απόφαση του Γάλλου προέδρου, Νικολά Σαρκοζί, ιδρύθηκε το κρατικό επενδυτικό κεφάλαιο της Γαλλίας, FSI, με διαθέσιμα της τάξεως των 20 δισ. ευρώ, ως μέτρο για τη στήριξη της οικονομίας εν μέσω της χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Η Lactalis είχε ήδη αυξήσει από τον Μάρτιο το μερίδιό της στο 29% του μετοχικού κεφαλαίου της Parmalat. Στις αρχές Μαΐου, υπέβαλε πρόταση για εξαγορά του υπολοίπου 71% της Parmalat, ενώ ομάδα ιταλικών εταιρειών απέσυρε, εντέλει, σχέδια για την υποβολή αντιπρότασης. Η διοίκηση της Lactalis είχε αντιδράσει τον Μάρτιο εντόνως στην κριτική της κοινής γνώμης στην Ιταλία για την απόκτηση του ελέγχου της Parmalat. O πρόεδρος του γαλλικού ομίλου στην Ιταλία, Αντόνιο Σάλα, είχε δηλώσει ότι «δεν μπορούν να αλλάζουν οι κανόνες στη διάρκεια του παιχνιδιού».
Εν ολίγοις, καλό είναι να αναλύουμε και όχι να μυρηκάζουμε "λύσεις" και "προτάσεις". Αλλωστε, γι' αυτό κάνουμε το μάθημα της Οικονομικής.
