"Η Ευρώπη στο έλεος των οίκων αξιολόγησης
Μόλις ένα χρόνο μετά τη δέσμευσή της να περιορίσει τη δύναμη των οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης, η Ευρώπη παραμένει στο έλεός τους, καθώς δυσκολεύεται να τους ρυθμίσει και οι οίκοι τηρούν άκαμπτη στάση στην κρίση χρέους της ευρωζώνης.
Οι οίκοι δεν πτοήθηκαν από την απειλή αυστηρότερων ρυθμιστικών κανόνων και προχώρησαν σε υποβάθμιση της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας. Τη Δευτέρα, η Standard & Poor΄s υποβάθμισε την Ελλάδα κατά τρεις βαθμίδες στο 'CCC', τη χαμηλότερη αξιολόγηση χώρας σε ολόκληρο τον πλανήτη και μόλις τέσσερα σκαλοπάτια πριν τη χρεοκοπία. Ο οίκος είπε ότι η περίπλοκη οικονομική και πολιτική κατάσταση σε Ελλάδα και ευρωζώνη καθιστά ολοένα και πιο δυσχερείς τις προσπάθειες διάσωσης της Ελλάδας.
Αυτή τη στιγμή και στους τρεις οίκους -S&P, Fitch και Moody΄s- παρουσιάζεται η μεγαλύτερη ευκαιρία να επηρεάσουν την Ευρώπη, καθώς ετοιμάζονται να αποφασίσουν για το δεύτερο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας.
«Αν κοιτάξει κανείς τις αξιολογήσεις των οίκων τους τελευταίους μήνες, όταν υπήρχε όλη αυτή η εχθρότητα απέναντί τους, δεν υποχώρησαν στο παραμικρό», δήλωσε ο Sony Kapoor, ιδρυτής του ευρωπαϊκού think tank Re-define.
«Υποβάθμισαν την Πορτογαλία στην πιο ακατάλληλη στιγμή και επανειλημμένως την Ελλάδα. Αλλά δεν υπάρχει καμία πρόταση για την αντικατάστασή τους- έχουν έρθει για να μείνουν».
Οι οίκοι αξιολόγησης έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια αντικείμενο έντονης κριτικής από Ευρωπαίους πολιτικούς και αξιωματούχους, πρώτα για την καθυστερημένη αντίδρασή τους στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση και στη συνέχεια για τις αλλεπάλληλες υποβαθμίσεις της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας παρά τα πακέτα διάσωσης πολλών δις ευρώ.
Οι αξιωματούχοι θεωρούν ότι οι αδικαιολόγητες υποβαθμίσεις αποσταθεροποιούν τις αγορές και υποσκάπτουν την εμπιστοσύνη των επενδυτών στα προγράμματα στήριξης, προκαλώντας άνοδο της απόδοσης των κρατικών ομολόγων των χωρών της ευρωζώνης. Ανώτατα στελέχη των κορυφαίων οίκων κλήθηκαν να εξηγήσουν στους Ευρωπαίους υπουργούς Οικονομικών τις αποφάσεις των οίκων τους.
«Πρέπει να αναρωτηθούμε σοβαρά για το ρόλο που παίζουν στην κρίση, η οποία χτυπά συγκεκριμένες χώρες της ευρωζώνης», δήλωσε στο Reuters ο Michel Barnier, ο αρμόδιος Ευρωπαίος αξιωματούχος για τη μεταρρύθμιση των χρηματοοικονομικών κανονισμών.
Πρέπει να αναρωτηθούμε αν (οι οίκοι) λαμβάνουν υπόψη τους τις προσπάθειες που καταβάλουν αυτές οι χώρες, είπε ο Barnier, προσθέτοντας ότι θα εξετάσει μήπως η ΕΕ πρέπει να επιχειρήσει να απαγορεύσει στους οίκους να δημοσιεύουν αξιολογήσεις για τις χώρες που συμμετέχουν σε προγράμματα διάσωσης.
Πέρυσι τον Ιούνιο, ο επικεφαλής του Eurogroup Jean-Claude Juncker στήριξε δημόσια τις εκκλήσεις πολιτικών για την σύσταση ευρωπαϊκού οίκου αξιολόγησης, ώστε να περιοριστεί η κυριαρχία των τριών μεγάλων οίκων.
Η Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών (ESMA), που συστάθηκε φέτος με στόχο την εποπτεία των οίκων αξιολόγησης, ασκεί πιέσεις στους οίκους ώστε να δημοσιοποιούν περισσότερες λεπτομέρειες για τις μεθόδους και τα μοντέλα ανάλυσης που χρησιμοποιούν για τις αξιολογήσεις τους.
Η Κομισιόν από την άλλη επεξεργάζεται σχέδιο νόμων με στόχο να ενισχυθούν οι νομικές ευθύνες των οίκων και να περιοριστεί η δύναμή τους. Αν οι Ευρωπαίοι ηγέτες και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εγκρίνουν κάτι τέτοιο, οι νόμοι αυτοί δεν μπορούν να τεθούν σε ισχύ πριν τα τέλη του 2012.
Ακαμπτοι οι οίκοι
Μέχρι στιγμής πάντως και παρά τις απειλές, οι οίκοι αξιολόγησης δεν φαίνονται επιεικέστεροι στις αξιολογήσεις τους. Για παράδειγμα, και οι τρεις υποβάθμισαν τους τελευταίους μήνες την αξιολόγηση της Κύπρου, επικαλούμενοι την έκθεση της χώρας στην πιθανότητα εκτεταμένης αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, παρά τις διαβεβαιώσεις της ΕΕ ότι δεν προβλέπεται κάτι τέτοιο.
Οι οίκοι γνωρίζουν ότι το κύρος τους θα πληγεί αν υπάρξουν υπόνοιες ότι υποκύπτουν σε πολιτικές πιέσεις. Και μετά την έντονη κριτική που τους έχει ασκηθεί για το ότι δεν αντιλήφθηκαν εγκαίρως το μέγεθος της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, δεν θέλουν να φανεί και πάλι ότι καθυστέρησαν να αντιδράσουν στην κρίση χρέους της ευρωζώνης.
«Η ΕΕ επιθυμεί οι οίκοι να υιοθετήσουν μια πιο αισιόδοξη στάση...αλλά τείνουν σε μεγάλο βαθμό να είναι απαισιόδοξοι», δήλωσε ο Kapoor. «Είναι παρανοϊκοί με το να μην καούν και πάλι. Το μπρα ντε φερ θα συνεχιστεί».
Στο μεταξύ, οι όποιες προσπάθειες για εποπτεία των οίκων προσκρούουν σε νομικά και πρακτικά εμπόδια. Αν και η ΕΕ εξετάζει την ιδέα να συσταθεί ένας ευρωπαϊκός οίκος αξιολόγησης, ο οποίος θα εκτιμά την φερεγγυότητα των χωρών, αποτελώντας μια εναλλακτική λύση στους υπάρχοντες οίκους, δεν είναι σαφές πώς αυτός θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί. Πολλοί πάντως εκπρόσωποι του χρηματοοικονομικού κλάδου θεωρούν ότι ένας τέτοιος οίκος θα στερείται αξιοπιστίας, καθώς οι επενδυτές θα τον θεωρούν ευάλωτο σε πολιτικές πιέσεις.
Η πρόταση σύμφωνα με την οποία οι οίκοι θα πρέπει να είναι νομικά υπόλογοι αν αποδειχθεί λανθασμένη η υποβάθμιση μιας χώρας είναι και αυτή προβληματική, καθώς οι αξιωματούχοι έχουν δώσει έναν αόριστο μόνο ορισμό στο ποια υποβάθμιση θεωρείται λανθασμένη, πράγμα που σημαίνει ότι οι οποίες αποφάσεις για την εφαρμογή του νόμου θα είναι απαραίτητα πολιτικές.
Φοβούμενοι ότι κάτι τέτοιο θα πυροδοτούσε αιτήματα αποζημιώσεων από χιλιάδες κατόχους ομολόγων, οι οίκοι αξιολόγησης απειλούν να διακόψουν την αξιολόγηση ομάδας χωρών, κίνηση που το μόνο που θα καταφέρει είναι να εντείνει την αβεβαιότητα στις αγορές.
Αλλες προτάσεις της ΕΕ στόχο έχουν να περιοριστεί η εξάρτηση του χρηματοοικονομικού συστήματος από τους οίκους: αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς, οι τράπεζες πρέπει να παραπέμπουν στις αξιολογήσεις των οίκων όταν αναφέρονται στο ρίσκο του χρέους και στο τι κεφάλαια θα πρέπει να διατηρούν ώστε να καλύψουν ενδεχόμενες ζημίες. Αλλά δεν είναι σαφές τι θα χρησιμοποιούν οι τράπεζες αντί αυτών των αξιολογήσεων.
Το πρώτο σχέδιο νόμου για τους νέους κανονισμούς δεν αναμένεται πριν τον Νοέμβριο, δήλωσε πηγή με γνώση της διαδικασίας, μήνες αργότερα σε σχέση με αυτό που περίμεναν ειδικοί ρυθμιστικών θεμάτων στις Βρυξέλλες.
Ελλάδα
Το επόμενο διάστημα η Ευρώπη θα βρεθεί στην πιο ευάλωτη θέση που έχει βρεθεί ποτέ όσον αφορά τις κρίσεις των οίκων αξιολόγησης, καθώς προσπαθεί να καταλήξει σε συμφωνία για ένα νέο σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας που περιλαμβάνει για πρώτη φορά τη συμμετοχή ιδιωτών με την μορφή μετακύλισης των ελληνικών ομολόγων.
Οι αξιολογήσεις των οίκων για την μετακύλιση του χρέους θα είναι καθοριστικές για το εάν αυτή η μετακύλιση θα στηριχθεί από την ΕΚΤ για το αν οι αγορές θα υποδεχτούν θετικά το πακέτο διάσωσης.
Οι αναλυτές των οίκων αξιολόγησης έχουν κρατήσει μέχρι στιγμής σκληρή στάση, λέγοντας ότι αντιμετωπίζουν την μετακύλιση ως πτώχευση, ακόμα και αν παρουσιαστεί ως εθελοντική, καθώς θα περιέχει στοιχεία εξαναγκασμού. Σε κάποιο βαθμό, οι ιδιώτες ομολογιούχοι πράγματι θα συμμετάσχουν καθώς φοβούνται τις επιπτώσεις, αν δεν συμμετάσχουν.
Αυτό δημιουργεί σημαντικά προβλήματα, καθώς ο επικεφαλής της EKT Jean-Claude Trichet επιμένει ότι δεν θα υποστηρίξει μια λύση που θα περιλαμβάνει χρεωκοπία.
Πάντως, αξιωματούχοι της ΕΕ εκτιμούν ότι το πρόβλημα θα λυθεί με μια μορφή ήπιας μετακύλισης. Ίσως με μια δέσμευση από την πλευρά των ιδιωτών επενδυτών να αγοράσουν καινούρια ομόλογα όταν λήγουν τα παλαιά. Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, οι οίκοι δεν θα θέσουν την Ελλάδα σε καθεστώς «πλήρους πτώχευσης» (full default), αλλά σε «επιλεκτική» ή «περιορισμένη πτώχευση» (selective default) και θα την κρατήσουν εκεί για ένα μικρό διάστημα, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι επιπτώσεις στις αγορές.
Πριν αποφασιστεί όμως μια τέτοια κίνηση, οι αξιωματούχοι της ΕΕ θα θέλουν να εξασφαλίσουν ότι οι οίκοι αξιολόγησης ότι δεν θα κινηθούν διαφορετικά.
O Wolf Klinz, Γερμανός ευρωβουλευτής και συντάκτης έκθεσης για την αναμόρφωση των οίκων αξιολόγησης, προβλέπει ότι θα απαιτηθούν τρία περίπου χρόνια μέχρι να επιλυθούν οι δυσλειτουργίες του κλάδου. Έως τότε όμως θα έχει κριθεί η τύχη της Ελλάδας".
Θα ήθελα να σημειώσω ότι, πέραν του ότι έχουμε το προαναφερόμενο μπρα-ντε-φερ, υπάρχουν και σημεία που αξίζουν προσοχής: το ότι προκύπτει ηθικός κίνδυνος, είναι προφανές (αφ'ης στιγμής ο αξιολογητής αμοίβεται από τον αξιολογούμενο και, μάλιστα, ορισμένοι αξιολογούμενοι συμμετέχουν στις εταιρίες αξιολόγησης). Ομως, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι οι συγκεκριμένοι οίκοι κατηγορήθηκαν ότι βαθμολόγησαν ως αξιόπιστους τους τίτλους διαφόρων εκδοτών που στην συνέχεια απεδείχθησαν σαθροί. Υπό αυτό το πρίσμα, εάν αξιολογήσουν θετικότερα τα ομόλογα ορισμένων κρατών, τα οποία στην συνέχεια θα βρεθούν υπό την διαδικασία πτώχευσης, τότε θα κατηγορηθούν ξανά για το ίδιο πράγμα. Αρα, το κύριο ζήτημα δεν είναι το CCC της Ελλάδας, αλλά το εάν όντως υπάρχει πρόβλημα με την κατάσταση -τωρινή και μελλοντική- της Ελληνικής οικονομίας. Βεβαίως και η υποβάθμιση λειτουργεί άκρως επιβαρυντικά για την Ελλάδα. Βεβαίως και υπάρχει εκβιασμός ως προς την αναδιάρθρωση και την συμμετοχή ιδιωτών (οι οίκοι δίνουν μάχη προκειμένου να μην συμμετέχουν οι ιδιώτες). Το κύριο ζήτημα, για τους Οίκους, είναι τα όποια βάρη να τα πληρώσουν οι φορολογούμενοι πολίτες και όχι οι τα hedge funds, οι επενδυτικοί οργανισμοί και οι τράπεζες. Κι αυτό, διότι, η υποχρεωτική συμμετοχή των ιδιωτών στην αναδιάρθρωση θα αξιολογηθεί ως "πιστωτικό γεγονός". Και τότε, οι εκδότες και οι πωλητές των CDS θα κληθούν να τα εξοφλήσουν στους αγοραστές (εν προκειμένω, στους τελευταίους κατόχους). Το οποίον θα επιφέρει την ανάγκη πληρωμής 70 δις ευρώ (θα τα δούμε αναλυτικά σε άλλο post). Τα οποία δεν τα έχουν. Και ούτε θα μπορούν να τα βρουν.
Και, πέραν αυτού, λόγω της μεγάλης συσχέτισης μεταξύ των οικονομιών, υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης (contagion) των αρνητικών συνεπειών ενός Ελληνικού credit event, πρωταρχικά στις ευάλωτες χώρες (κυρίως Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία) και δευτερευόντως στις κύριες χώρες (Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία, ΗΠΑ). Και τότε, όχι μόνο δεν θα επαρκούν όλα τα λεφτά του κόσμου, αλλά τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν δεν θα λυθούν με λεφτά, αλλά με αεροπλανοφόρα.
Λόγω, ακριβώς, των τεράστιων συμφερόντων, το κάθε μέρος θα κάνει ό,τι είναι δυνατό για να υπερισχύσει. Και οι Οικοι θα κάνουν ό,τι μπορούν για να πιέσουν την Ελλάδα.
Ετσι, όπως διαβάζουμε στα παγκόσμια ειδησεογραφικά πρακτορεία, η Standard & Poor's υποβάθμισε την Εθνική Τράπεζα, την Τράπεζα Πειραιώς, την Eurobank και την Alpha Bank, κατά τρεις μονάδες, από B σε CCC. Ο οίκος εξηγεί την κίνησή του αποδίδοντάς την στο υψηλότερο ρίσκο των τραπεζών λόγω της υποβάθμισης της αξιολόγησης της Ελλάδας.
Οι κίνδυνοι αυτοί συνδέονται επίσης "με την αντίληψη που έχουν οι Έλληνες καταθέτες για την πιθανότητα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους", προστίθεται στην ανακοίνωση. Ο οίκος αξιολόγησης μελετά το ενδεχόμενο να προχωρήσει σε νέα υποβάθμιση τους επόμενους μήνες στην περίπτωση που οι τράπεζες δεν μπορέσουν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.
Η οικονομική κατάσταση των τραπεζών αυτών είναι εύθραυστη, υποστηρίζει ο οίκος, ιδίως σε ό,τι αφορά στο επίπεδο ρευστότητας που παράγεται από τις λιανικές τραπεζικές δραστηριότητες με ιδιώτες ή εταιρείες.
Επίσης, η Moody's υποβάθμισε τις Γαλλικές Τράπεζες Credit Agricole, BNP Paribas and Societe Generale (υπενθυμίζουμε ότι η Societe Generale έχει ως θυγατρική την Γενική Τράπεζα και η Credit Agricole έχει ως θυγατρική την Εμπορική Τράπεζα) . Σύμφωνα με την Moody's: "οι σημερινές δράσεις αντανακλούν τις ανησυχίες του Moody’s σχετικά με τις εκθέσεις αυτών των τραπεζών στην ελληνική οικονομία, είτε με την κατοχή κρατικών ομολόγων είτε με της χορήγηση πιστώσεων στον ιδιωτικό τομέα, απευθείας ή μέσω των θυγατρικών τους στην Ελλάδα, ένας παράγοντας κλειδί για την Credit Agricole και τη Societe Generale που έχουν τοπικά τραπεζικά δίκτυα», αναφέρει ο οίκος στην ανακοίνωσή του.
Ο οίκος προειδοποίησε για το ενδεχόμενο να υποβαθμίσει και άλλες ξένες τράπεζες που έχουν έκθεση στην Ελλάδα.Οπως αναφέρεται: «H Moody’s μπορεί να προχωρήσει σε ανάλογες δράσεις για άλλες τράπεζες με άμεσες εκθέσεις στην Ελλάδα τις επόμενες εβδομάδες, αν θεωρήσει ότι οι αξιολογήσεις τους μπορεί να μην είναι συμβατές με τις δυνητικές συνέπειες μία χρεοκοπίας ή αναδιάρθρωσης της Ελλάδας».
Επίσης, για να ολοκληρωθεί η εικόνα, η Fitch εξέδωσε σήμερα (15/6/2011) ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία, μια ενδεχόμενη λύση για το ελληνικό χρέος τύπου «Πρωτοβουλία της Βιέννης» θα θεωρούνταν εξαναγκαστική ανταλλαγή χρέους και θα οδηγούσε σε νέα υποβάθμιση της πιστοληπτικής αξιολόγησης της Ελλάδας.
Αναλυτικότερα, σύμφωνα με την Fitch η αξιολόγηση του ελληνικού χρέους, θα εξαρτηθεί από τις επιλογές που θα γίνουν σχετικά με την αναδιάρθρωσή του.
Διευκρινίζει, δε, πως θεωρεί επώδυνη ανταλλαγή χρέους (distressed debt exchange) τόσο την επιλογή της ανταλλαγής ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου που έχουν ιδιώτες με νέα ομολόγα (βάσει γερμανικής πρότασης) όσο και την επιλογή της αναχρηματοδότησης των ομολόγων στη λήξη τους (επιλογή ΕΚΤ).
Στην περίπτωση αναχρηματοδότησης των ελληνικών ομολόγων στη λήξη τους και αφού ολοκληρωθούν οι διαδικασίες δέσμευσης των ιδιωτών που θα συμμετάσχουν στη σχετική διαδικασία, ο οίκος θα υποβαθμίσει την αξιολόγηση για την Ελλάδα στην κατηγορία περιορισμένης χρεοκοπίας RD (Restricted Default), ενώ η αξιολόγηση των ομολόγων θα υποβαθμισθεί πιθανόν στην περιοχή του CCC. Ακολούθως και αφού ολοκληρωθούν οι συναλλαγές, ο Fitch θα άρει την αξιολόγηση μερικής χρεοκοπίας για την Ελλάδα και η νέα αξιολόγηση του θα αναλογεί στον εκτιμώμενο κίνδυνο μίας μελλοντικής επώδυνης συναλλαγής.
Επίσης, στην περίπτωση της ανταλλαγής ομολόγων με νέα ομόλογα και αφού ολοκληρωθεί η σχετική διαδικασία, ο οίκος θα υποβαθμίσει την αξιολόγηση για την Ελλάδα στην κατηγορία της περιορισμένης χρεοκοπίας RD, ενώ τα ομόλογα που θα ανταλλαγούν θα υποβαθμισθούν στην κατηγορία D, όπου και θα παραμείνουν όσο διάστημα η αξιολόγηση της Ελλάδας παραμείνει στη βαθμίδα της περιορισμένης χρεοκοπίας.
Η ανακοίνωση έχει ως ακολούθως:
Text of Statement from Fitch: Potential Rating Implications of the Vienna Initiative
Further to its comment from 6 June, "Fitch Outlines Rating Approach to a Sovereign Debt Exchange," public debate on potential options for a restructuring of Greek (B+/RWN) sovereign debt has progressed, with alternatives to a "traditional" debt exchange being considered to avoid a potential ratings default or credit event. These alternatives centre on a "Vienna" initiative approach,involving the issuance of new securities to replace existing securities as they reach maturity which would effectively result in a roll-over of existing debt. The agency comments further below on the potential rating implications of the Greek restructuring options beingdebated by policymakers.Fitch reiterates that it would view as a Distressed Debt Exchange (DDE) any mechanism that meets two guiding principles as outlined in the agency's 'Coercive Debt Exchange Criteria'. The first is an assessment of the terms of the new securities offered in the exchange and whether they are materially less advantageous to bondholders than the existing securities. The second guiding principle is whether the exchange is, or appears to be, necessary to avoid insolvency and/or illiquidity. Thus a debt exchange or similar mechanism that offers newsecurities with terms that are - on the whole - worse than the original contractual terms of the existing debt and where the sovereign is subject to financial distress (which can be reflected in low issuer ratings, or ratings which have seen a sharp downward migration, or both) would be judged by Fitch to constitute a DDE andhence a default event, even if bondholders' participation was deemedto be 'voluntary.'
Fitch's current understanding of the 'Vienna' idea is that it envisages existing securities running to their scheduled maturity, at which time they would be repaid in full by the issue of new securities of the same principal amount with maturities of up to seven years and the same interest rates as the original maturing bonds (ie. belowcurrent market rates). There have been suggestions that this would be a voluntary arrangement among certain private sector creditors, with binding pre-commitments being signed as evidence of their intention to participate as their existing bonds mature.Fitch would likely view such an operation as a DDE in the contextof its Coercive Debt Exchange rating criteria. This reflects the agency's view that the substance of such a transaction would amount to a DDE, given that it would likely result in a material reduction in economic terms for the participating bondholders - taking into account various factors including underlying credit fundamentals, maturity and pricing - and that in Fitch's assessment it would be utilised to avoid or postpone the occurrence of a potential default event. The motivation for participation of any bondholders that pre-commit tothis operation would not be the primary focus of Fitch's analysis, as this is inherently difficult to judge. Fitch has not currently been asked to review any proposal in this regard and is hence making a number of assumptions about the workings of the structure, but themigration of Fitch's ratings in such a scenario would likely proceedas follows:- (i) Assuming there is an announcement of the Vienna initiativeahead of the pre-commitment formalities being completed, Fitch wouldlikely downgrade the Greek sovereign Issuer Default Rating (IDR) to'C' at this time, reflecting an imminent default event,notwithstanding the fact that the affected securities wouldtheoretically be repaid, albeit with a commitment to roll-over theprincipal immediately into new securities. The instrument ratings onthe affected securities would be downgraded to a low non-investmentgrade rating - probably in the region of 'CCC' - reflecting Fitch'sinitial assessment of the post-operation credit profile of the issuer.Existing bonds not covered by the agreement would likely also bedowngraded to the same level as the affected securities, assuming nosubordination existed between the affected and the unaffectedsecurities. (ii) On completion of the pre-commitment formalities, Fitch woulddowngrade Greece's IDR to 'RD' but would leave the instrument ratingson both affected and unaffected bonds at their then existing level(probably in the region of 'CCC' - see (i) above). Fitch would notlikely assign a default 'D' rating to the instrument ratings of theaffected bonds, reflecting the fact that they will be repaid in linewith their original terms, albeit with a commitment to roll-over theprincipal immediately into new securities. The default event wouldinstead be recorded by the restricted default 'RD' rating assigned tothe issuer. (iii) In this scenario, Fitch would assess the effective date ofcompletion of the transaction as the earlier of: (a) the firstmaturity of the affected bonds subject to the agreement and theirreplacement with the new securities (if such date is made public); or(b) 14 days from the date of the announcement that all pre-commitmentformalities had been completed. At that time Fitch would move the IDRout of 'RD' and back up to a level commensurate with itsforward-looking assessment of the issuer's credit profile, reflectingthe risks of future distress and/or a more fundamental restructuringevent. The new and existing securities would likely be rated at thesame level as the IDR and no further changes would be required purelyas a result of each individual bond series reaching maturity and beingreplaced by new securities. In the event that a more traditional debt exchange is insteadpursued and, in Fitch's opinion, any announced exchange offer doesconstitute a DDE, the Greek sovereign IDR will be lowered to 'C'indicating that default is highly likely in the near-term. The ratingsof the securities subject to the exchange will also be lowered to 'C'.On the closing of the exchange offer and following confirmation thatthe exchange will be completed (for example because the minimumthreshold for participation has been met), Fitch will place the IDR ofthe sovereign into default, specifically 'Restricted Default' ('RD').The ratings of the tendered securities will be lowered to 'D' and willremain at that level for as long as the sovereign is rated 'RD'. Theratings of eligible securities that are not tendered and continue tobe serviced will remain at 'C' until the exchange is completed withthe issue of new securities. Finally, Fitch also notes the distinction between a 'credit event'and potential ratings default - whilst the latter relates to actionstaken by Fitch or any other credit rating agency, only the ISDADetermination Committee can determine a 'credit event' which triggerscredit default swap (CDS) contracts.
Πραγματικά, βρισκόμαστε στο επίκεντρο μιας μάχης. Πιθανό, ορισμένες πλευρές (κυρίως η Γερμανία και άλλοι) να θεωρήσουν ότι η ανακοίνωση της Fitch υπερβαίνει τα εσκαμμένα -και τότε, θα ξεκινήσει νέος κύκλος εξελίξεων (όντως, δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο τέτοιου είδους παρέμβασης -διότι δεν πρόκειται περί ανακοίνωσης, αλλά περί παρέμβασης).
