Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

Αμετρα μέτρα

Οπως διαβάζουμε στην "Καθημερινή":

" Υψηλό το κόστος στα βρετανικά νοικοκυριά από τις φορολογικές αυξήσεις

Οι φορολογικές αυξήσεις και οι μεταρρυθμίσεις στον τομέα της πρόνοιας που έχουν σχεδιαστεί για να συμβάλουν στη μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού της Βρετανίας θα κοστίσουν στα νοικοκυριά κατά μέσο όρο 680 στερλίνες το χρόνο, σύμφωνα με μια μελέτη που δόθηκε σήμερα στην δημοσιότητα.

Η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει μια σειρά μέτρων λιτότητας με στόχο την εξάλειψη του ελλείμματος ρεκόρ του προϋπολογισμού – περίπου 10% του ΑΕΠ – έως το 2015.

«Περαιτέρω μειώσεις στο εισόδημα των νοικοκυριών είναι αναπόφευκτες, καθώς θα εφαρμόζονται οι κυβερνητικές πολιτικές που αποσκοπούν στην μείωση του δανεισμού της κυβέρνησης, του υψηλότερου μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο», αναφέρει σε ανακοίνωση του ο Τζέιμς Μπράουν, οικονομολόγος στο Institute For Fiscal Studies (IFS).

Ο Μπράουν δήλωσε ότι οι έμμεσοι φόροι που επιβάλλονται από τον Ιανουάριο, όπως οι αυξήσεις του ΦΠΑ επί των πωλήσεων, και οι δασμοί στα καύσιμα και η αύξηση των ασφαλίστρων, θα κοστίσουν περίπου 480 στερλίνες ανά νοικοκυριό. Οι αλλαγές στις φοροαπαλλαγές και την άμεση φορολογία θα προσθέσουν άλλες 200 στερλίνες.

«Οι άνθρωποι θα δαπανούν λιγότερο αν έχουν λιγότερα χρήματα να δαπανήσουν, αλλά δεν έχουμε προσπαθήσει να ποσοτικοποιήσουμε αυτή τη συνέπεια», δήλωσε στο Ρόιτερς.

Τα εισοδήματα των Βρετανών βρίσκονται ήδη υπό πίεση, καθώς ο πληθωρισμός έφθασε στο 3,7%, και είναι σχεδόν διπλάσιος από τον στόχο της Τράπεζας της Αγγλίας, και τα στοιχεία που εξέδωσε την περασμένη εβδομάδα έδειξαν συρρίκνωση της οικονομίας στο τελευταίο τρίμηνο του 2010".


Μια παρατήρηση: ο κ. Brown του IFS μας λέει ότι δεν έχει προηγηθεί οικονομετρική μελέτη για τις συνέπειες της αύξησης των φόρων στην κατανάλωση. Δηλαδή, δεν ξέρουμε σε ποιό επίπεδο θα διαμορφωθεί η κατανάλωση, άρα η οριακή (και μέση) ροπή προς κατανάλωση, άρα η οριακή (και μέση) ροπή προς αποταμίευση, άρα το επίπεδο των επενδύσεων, άρα ο πολλαπλασιαστής, άρα το ΑΕΠ. Αποτέλεσμα: η οικονομική γίνεται λοταρία. Κι αυτό ονομάζεται "οικονομική πολιτική". O tempora...