Αρθρο 27/1/2010 στο "Βήμα":
" Ο Γκαίτε και τα ομόλογα
Ιστορικά, έπειτα από όλες τις οικονομικές κρίσεις μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το χρέος των χωρών που βρέθηκαν στη «δίνη του κυκλώνα» εκτινάχθηκε, μια τάση που παρατηρείται και σήμερα καθώς ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ των ανεπτυγμένων χωρών προβλέπεται να αυξηθεί στο 114% το 2014 από 74% το 2007.
Η ανακούφιση όμως από το κρατικό χρέος θα είναι ιδιαίτερα δύσκολη τα επόμενα χρόνια, επηρεάζοντας το κόστος δανεισμού ευπαθών χωρών όπως η Ελλάδα. Χθες, π.χ., μόλις επιβεβαιώθηκαν τα σχέδια του οικονομικού επιτελείου για νέα έκδοση 10ετούς κοινοπρακτικού ομολόγου τον Φεβρουάριο, το πριμ που ζητούσαν οι επενδυτές έναντι του αντίστοιχου γερμανικού διευρύνθηκε στις 307 μονάδες βάσης.
Η χώρα δεν εκμεταλλεύτηκε εξάλλου τα προηγούμενα χρόνια τους ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης για να περιορίσει τα ελλείμματα, αφού κατανάλωνε περισσότερα από όσα παρήγε, μια πρακτική που θύμισε στη Citigroup τη ρήση του Γκαίτε «οι Ελληνες ονειρεύτηκαν το όνειρο της ζωής καλύτερα από όλους τους ανθρώπους».
Εκτός από τον Γκαίτε, βέβαια, θυμήθηκε και το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του Χαρίλαου Τρικούπη, προβλέποντας τρία σενάρια για τη συνέχεια: στο βασικό (πιθανότητες 50%), η χώρα επιτυγχάνει τους περισσότερους στόχους για εφέτος πείθοντας μερικώς μόνο τις αγορές, που αρχίζουν να εστιάζουν στις εξελίξεις από το 2011 και μετά· στο δεύτερο (30% πιθανότητες), η χώρα δυσκολεύεται να δανειστεί και αναγκάζεται να λάβει σκληρά μέτρα, με συνέπεια μακροχρόνια ύφεση· στο τρίτο (20% πιθανότητες), επιτυγχάνει με άνεση τους στόχους του 2010 και οι αγορές πείθονται ότι η χώρα τελικά θα τα καταφέρει.
Ενώ πάντως το οικονομικό επιτελείο ψάχνει για δανειστές και στο Πεκίνο, στη Σανγκάη και στο Χονγκ Κονγκ, καθώς οι ανησυχίες εντείνονται, ένα μικρότερο κομμάτι της αγοράς συμφωνεί με την ΗSΒC που προτείνει αγορές ελληνικών ομολόγων τώρα θεωρώντας ότι η ελκυστικότητά τους υπερτερεί του ρίσκου της χώρας. Τα δεδομένα δείχνουν λοιπόν πως, αν πειστούν οι αγορές ότι θα τα καταφέρουμε, τότε όλα θα αλλάξουν, ενώ όλοι, με πρώτους τους εταίρους μας, θα πάρουν βαθιά ανάσα, παρ΄ ότι κοινός τόπος είναι πως η Ελλάδα δεν αρκεί απλώς να μειώσει το έλλειμμα, αλλά επιπλέον χρειάζεται πλήρη επαναπροσανατολισμό της οικονομικής της πολιτικής μέσα από την υιοθέτηση και ενός νέου μοντέλου ανάπτυξης".
" Ο Γκαίτε και τα ομόλογα
Ιστορικά, έπειτα από όλες τις οικονομικές κρίσεις μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το χρέος των χωρών που βρέθηκαν στη «δίνη του κυκλώνα» εκτινάχθηκε, μια τάση που παρατηρείται και σήμερα καθώς ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ των ανεπτυγμένων χωρών προβλέπεται να αυξηθεί στο 114% το 2014 από 74% το 2007.
Η ανακούφιση όμως από το κρατικό χρέος θα είναι ιδιαίτερα δύσκολη τα επόμενα χρόνια, επηρεάζοντας το κόστος δανεισμού ευπαθών χωρών όπως η Ελλάδα. Χθες, π.χ., μόλις επιβεβαιώθηκαν τα σχέδια του οικονομικού επιτελείου για νέα έκδοση 10ετούς κοινοπρακτικού ομολόγου τον Φεβρουάριο, το πριμ που ζητούσαν οι επενδυτές έναντι του αντίστοιχου γερμανικού διευρύνθηκε στις 307 μονάδες βάσης.
Η χώρα δεν εκμεταλλεύτηκε εξάλλου τα προηγούμενα χρόνια τους ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης για να περιορίσει τα ελλείμματα, αφού κατανάλωνε περισσότερα από όσα παρήγε, μια πρακτική που θύμισε στη Citigroup τη ρήση του Γκαίτε «οι Ελληνες ονειρεύτηκαν το όνειρο της ζωής καλύτερα από όλους τους ανθρώπους».
Εκτός από τον Γκαίτε, βέβαια, θυμήθηκε και το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του Χαρίλαου Τρικούπη, προβλέποντας τρία σενάρια για τη συνέχεια: στο βασικό (πιθανότητες 50%), η χώρα επιτυγχάνει τους περισσότερους στόχους για εφέτος πείθοντας μερικώς μόνο τις αγορές, που αρχίζουν να εστιάζουν στις εξελίξεις από το 2011 και μετά· στο δεύτερο (30% πιθανότητες), η χώρα δυσκολεύεται να δανειστεί και αναγκάζεται να λάβει σκληρά μέτρα, με συνέπεια μακροχρόνια ύφεση· στο τρίτο (20% πιθανότητες), επιτυγχάνει με άνεση τους στόχους του 2010 και οι αγορές πείθονται ότι η χώρα τελικά θα τα καταφέρει.
Ενώ πάντως το οικονομικό επιτελείο ψάχνει για δανειστές και στο Πεκίνο, στη Σανγκάη και στο Χονγκ Κονγκ, καθώς οι ανησυχίες εντείνονται, ένα μικρότερο κομμάτι της αγοράς συμφωνεί με την ΗSΒC που προτείνει αγορές ελληνικών ομολόγων τώρα θεωρώντας ότι η ελκυστικότητά τους υπερτερεί του ρίσκου της χώρας. Τα δεδομένα δείχνουν λοιπόν πως, αν πειστούν οι αγορές ότι θα τα καταφέρουμε, τότε όλα θα αλλάξουν, ενώ όλοι, με πρώτους τους εταίρους μας, θα πάρουν βαθιά ανάσα, παρ΄ ότι κοινός τόπος είναι πως η Ελλάδα δεν αρκεί απλώς να μειώσει το έλλειμμα, αλλά επιπλέον χρειάζεται πλήρη επαναπροσανατολισμό της οικονομικής της πολιτικής μέσα από την υιοθέτηση και ενός νέου μοντέλου ανάπτυξης".
