Διάβαζα χθες σχετικά με την απόφαση των ΗΠΑ να επιβάλλουν κυρώσεις σε όσους προμηθεύουν με καύσιμα το Ιραν (ως μέσον πίεσης: με το να εμποδίσουν τον εφοδιασμό του Ιραν σε καύσιμα, οι ΗΠΑ θεωρούν ότι η Τεχεράνη θα υποχωρήσει από την απόφασή της για ανάπτυξη πυρηνικής τεχνολογίας).
Πέραν της ίδιας της είδησης για την απόφαση των ΗΠΑ, μπορούμε να εστιάσουμε σε δύο σημεία:
Πρώτον, στο ότι το Ιραν, αν και ο τέταρτος μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου παγκοσμίως (και ο δεύτερος μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου του ΟΠΕΚ), καλύπτει το 40% των αναγκών του σε καύσιμα από εισαγωγές. Γιατί συμβαίνει αυτό; Διότι η παραγωγική ικανότητα των διυλιστηρίων δεν επαρκεί.
Δεύτερον, στην μικροοικονομική ανάλυση. Τιμή και ποσότητα ισορροπίας, μετά την απόφαση των ΗΠΑ. Κάνοντας την ανάλυση θα προβούμε και σε ευρύτερα συμπεράσματα (μορφές αγοράς και θεωρία παιγνίων). Την εν λόγω ανάλυση θα την κάνουμε εντός του Τμήματος.
Πέραν της ίδιας της είδησης για την απόφαση των ΗΠΑ, μπορούμε να εστιάσουμε σε δύο σημεία:
Πρώτον, στο ότι το Ιραν, αν και ο τέταρτος μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου παγκοσμίως (και ο δεύτερος μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου του ΟΠΕΚ), καλύπτει το 40% των αναγκών του σε καύσιμα από εισαγωγές. Γιατί συμβαίνει αυτό; Διότι η παραγωγική ικανότητα των διυλιστηρίων δεν επαρκεί.
Δεύτερον, στην μικροοικονομική ανάλυση. Τιμή και ποσότητα ισορροπίας, μετά την απόφαση των ΗΠΑ. Κάνοντας την ανάλυση θα προβούμε και σε ευρύτερα συμπεράσματα (μορφές αγοράς και θεωρία παιγνίων). Την εν λόγω ανάλυση θα την κάνουμε εντός του Τμήματος.
