Οπως διαβάζουμε στην "Καθημερινή":
"Οι τράπεζες θα πρέπει να σταματήσουν να απολογούνται για τα λάθη που έγιναν στη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Επιπλέον, τα μεγάλα ποσά που λαμβάνουν υψηλόβαθμα στελέχη ως μπόνους είναι απαραίτητα για την επιτυχία των τραπεζών.
Αυτά δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Barclays, Μπομπ Ντάιμοντ, ενώπιον επιτροπής του βρετανικού Κοινοβουλίου για την οικονομία".
(*): ο John Meynard Keynes στο άρθρο του "Consequences to the Banks of a Collapse in Money Values", το 1931, έγραφε: "A sound banker, alas, is not one who foresees danger and avoids it, but one who, when he is ruined, is ruined in a conventional way along with his fellows, so that no one can really blame him".
Επί του ζητήματος των τραπεζών και του κόστους διάσωσής τους, αναφέρεται σε άρθρο του στην "Ημερησία" ο κ. Θανάσης Λιρτσογιάννης:
"Οι φορολογούμενοι πληρώνουν διπλά για τις τράπεζες
Τελικά οι φορολογούμενοι της ευρωπεριφέρειας είναι τα μεγάλα θύματα της κρίσης.
Αυτοί πλήρωσαν για τη σωτηρία του τραπεζικού συστήματος των χωρών τους και αυτοί πληρώνουν για να απαλλαγούν από τα τοξικά οι μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες.
Την πρώτη φορά ο λογαριασμός ήρθε με τα προγράμματα στήριξης που επεξεργάστηκαν και εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις αμέσως μετά την πτώχευση της ¨Λίμαν Μπράδερς¨ με αποτέλεσμα να διογκωθούν τα χρέη των χωρών τους, να αυξηθούν τα ελλείμματα
Όμως, τα βάρη δεν σταματούν εκεί. Τα συνήθη φορολογικά υποζύγια καλούνται να συμβάλλουν στην εξυγίανση των μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών.
Αυτό γίνεται με ένα απλό τρόπο. Οι τράπεζες δανείζονται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με επιτόκιο 1% και στη συνέχεια δανείζουν τις χώρες της ευρωπεριφέρειας με 5%, 6% ακόμα και 7% αποκομίζοντας τεράστια κέρδη.
Ετσι, οι φορολογούμενοι που θα πληρώσουν τους υψηλούς τόκους ουσιαστικά χρηματοδοτούν την εξυγίανση των μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών από τα τοξικά που έχουν στη ντουλάπα τους και τα οποία ανέρχονται ακόμη σε αρκετές εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ.
Και μέχρι αυτές να εξυγιανθούν ας μην ελπίζει κανείς ότι είναι δυνατόν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να ακολουθήσει το παράδειγμα της αμερικανικής. Ως τότε τα spreads θα παραμένουν υψηλά και θα διογκώνονται κάθε φορά που οι χώρες θα βγαίνουν στις αγορές για δανεισμό, γιατί τότε κατά σύμπτωση θα μεγαλώνουν οι ανησυχίες των αναλυτών και των οίκων".
