Δύο άρθρα στο "Βήμα" περί του ευρώ:
"Ξεθωριάζει η λάμψη του ενιαίου νομίσματος
Μεγάλες οικονομίες, μακροπρόθεσμοι επενδυτές και κρατικά επενδυτικά κεφάλαια διαφοροποιούν τη στρατηγική τους υπέρ του δολαρίου
Επανεξετάζουν τη στρατηγική τους ως προς την τοποθέτηση των τεράστιων συναλλαγματικών διαθεσίμων τους οι Κινέζοι, οι Ιάπωνες και άλλοι θεσμικοί και μακροπρόθεσμοι επενδυτές, καθώς και τα κρατικά επενδυτικά κεφάλαια (sovereign wealth funds ή SWFs) της Ασίας και της Μέσης Ανατολής. Με τη ζώνη του ευρώ να παραδέρνει στη χειρότερη κρίση της σύντομης ιστορίας της, φοβούνται το μέγεθος των ζημιών που μπορεί να υποστούν οι τεράστιες επενδύσεις που έχουν κάνει στο ευρώ και στα κρατικά ομόλογα της ευρωζώνης στην περίπτωση που είτε η χώρα μας, είτε η Ισπανία, είτε η Πορτογαλία οδηγηθούν τελικά σε αναδιάρθρωση του χρέους τους.
Την περασμένη Τετάρτη δημοσίευμα των «Financial Τimes» ανέφερε ότι το Πεκίνο θα σταματήσει να επενδύει στα κρατικά ομόλογα της ευρωζώνης, προκαλώντας πανικό σε όλες τις αγορές του κόσμου. Το ευρώ βούτηξε στα 1,21 δολάρια και τα χρηματιστήρια βυθίστηκαν. Ο πανικός αυτός υποδηλώνει το πόσο επικίνδυνα ευάλωτη παραμένει η εμπιστοσύνη των επενδυτών ως προς την ικανότητα των ευρωπαίων ηγετών να διαχειριστούν την κρίση χρέους της ευρωζώνης. Η εσπευσμένη όμως διάψευση του δημοσιεύματος και η διαβεβαίωση του Πεκίνου ότι η Ευρώπη παραμένει μια από τις αγορές-«κλειδιά» για τις επενδύσεις των κολοσσιαίων συναλλαγματικών του διαθεσίμων ύψους σχεδόν 2,5 τρισ. δολαρίων έδωσαν ανάσα ζωής στο ευρώ. Το κοινό νόμισμα σταμάτησε να κατρακυλά και στάθηκε στα πόδια του- ήταν γύρω στα 1,24 δολάρια προχθές Παρασκευή.
Η κεντρική τράπεζα της Κίνας σε ανακοίνωσή της εξέφρασε την πεποίθηση ότι οι χώρες της ζώνης του ευρώ θα καταφέρουν να ξεπεράσουν τα προβλήματα χρέους που έχουν και ξεκαθάρισε ότι υποστηρίζει τον μηχανισμό στήριξης της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Σημειωτέον ότι η Κίνα προκειμένου να αποτρέψει την ανατίμηση του κινεζικού νομίσματος, του γουάν, σε σχέση με το αμερικανικό νόμισμα και έτσι να διασώσει την εξαγωγική δυναμική της κινεζικής οικονομίας απορροφούσε τα δολάρια και στη συνέχεια διαφοροποιούσε το χαρτοφυλάκιο των ξένων συναλλαγματικών της διαθεσίμων, αγοράζοντας αξίες σε άλλα νομίσματα και κυρίως σε ευρώ. Παρά το γεγονός ότι η σύνθεση των κολοσσιαίων διαθεσίμων της Κίνας αποτελεί κρατικό μυστικό, εκτιμάται εν τούτοις ότι το 70% είναι σε δολαριακές αξίες και γύρω στα 630 δισ. δολάρια σε κρατικά ομόλογα της ευρωζώνης.
Η δραματική αβεβαιότητα ως προς την επικινδυνότητα των τίτλων της ευρωζώνης έχει επηρεάσει αρνητικά και άλλους θεσμικούς επενδυτές της Ασίας. Αποκαλυπτική ήταν η έρευνα της βρετανικής επενδυτικής τράπεζας Βarclays Capital για τις τρέχουσες τάσεις των γιαπωνέζων επενδυτών προς τα ομόλογα του ευρώ και του δολαρίου. Κατ΄ αρχάς έδειξε ότι τα δύο τρίτα των ερωτηθέντων φοβούνται ότι το πακέτο οικονομικής βοήθειας των 750 δισ. ευρώ «δεν θα επιλύσει» τα προβλήματα της ευρωζώνης, ενώ μόλις το ένα τρίτο των επενδυτών είχε εκφράσει αμφιβολίες δύο εβδομάδες πριν, όταν δηλαδή ελήφθη η απόφαση για τον μηχανισμό στήριξης. Επίσης έδειξε ότι ενώ στις αρχές του έτους σχεδόν το 80% των ερωτηθέντων προτιμούσε τα ομόλογα του ευρώ από τα ομόλογα του δολαρίου, το ποσοστό αυτό έπεσε κάτω του 30%. Και το χειρότερο είναι ότι οι ανησυχίες των γιαπωνέζων επενδυτών δεν περιορίζονται στα κρατικά ομόλογα των περιφερειακών οικονομιών, όπως της χώρας μας, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Ιρλανδίας, αλλά αφορούν και τα ομόλογα της Γερμανίας.
Λέγεται επίσης ότι και ορισμένα κρατικά επενδυτικά κεφάλαια έχουν αρχίσει και ανησυχούν από τις ζημιές που έχουν στις αγορές των ευρωομολόγων. Διαψεύδουν ωστόσο για την ώρα ότι εξετάζουν τη μείωση της έκθεσής τους στους τίτλους χρέους της ευρωζώνης.
Σε κάθε περίπτωση εκτιμάται ότι θα είναι πολύ δύσκολο για τις χώρες της ευρωζώνης να κατασιγάσουν τις ανησυχίες που έχουν δημιουργηθεί για το μέλλον της ευρωζώνης. Πάντως, ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τίμοθι Γκάιτνερ, σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε παρουσία του γερμανού ομολόγου του κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε την περασμένη Πέμπτη, επεσήμανε ότι οι ΗΠΑ και η Ευρώπη θα συνεργαστούν από κοινού ώστε να αποτρέψουν την επιδείνωση και εξάπλωση των προβλημάτων χρέους της Ελλάδας και των άλλων χωρών. Η Ουάσιγκτον είχε αρχίσει σφόδρα να ανησυχεί μήπως οι συνέπειες της κρίσης χρέους της χώρας μας επεκταθούν πέραν της Ευρώπης. Με άλλα λόγια φοβάται το ενδεχόμενο ενός τραπεζικού κραχ παρόμοιου με αυτό που σάρωσε τις παγκόσμιες αγορές κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2007- 2009".
Για το ίδιο θέμα και το επόμενο άρθρο:
"Η «δραχμοποίηση» του ευρώ
Η δραχμή έχει ένδοξο παρελθόν αλλά και... άδοξο μέλλον. Οχι ως χειροπιαστό νόμισμα, αλλά ως μεταφορική έννοια, που αντικαθρεπτίζει τη θλιβερή κατάσταση του ευρώ. Πολλοί αναλυτές στην Ευρώπη, και όχι μόνο, μιλούν τελευταία για «δραχμοποίηση του ευρώ» με την έννοια του καταντήματος του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος. Για ορισμένους το ευρώ είναι ήδη «μεταμφιεσμένη δραχμή», για άλλους, νόμισμα παρόμοια «μαλακό » με το πρώην ελληνικό.
Εξίσου ζοφερές είναι και οι προβλέψεις τους. «Αργά,ή γρήγορα,το ευρώ θα περιέλθει στο ύψος του δολαρίου.Το νόμισμα αυτό έχει καταλήξει μαλακό σαν το κερί» δήλωσε πρόσφατα ο Κρίστοφερ Βόοντ, επικεφαλής του τμήματος στρατηγικών ερευνών της CLSΑ (Αsia Ρacific Μarkets). Ο Αλαν Ρούσκιν, στέλεχος της RΒS (Royal Βank of Scotland), υπολογίζει με τη σειρά του ότι το ευρώ στην καλύτερη περίπτωση θα τιμάται προς 1,15 της αξίας του δολαρίου, όπως είχε διαμορφωθεί την περίοδο του 2001. Αν όμως, προσθέτει, δεν αποδώσει το πρόσφατα αποφασισθέν «πακέτο σωτηρίας» για την ευρωζώνη, τότε η ελεύθερη πτώση της τιμής του θα είναι αναπόφευκτη.
Πραγματική «Κασσάνδρα» όμως αποδεικνύεται ο γνωστός οικονομολόγος Λούκας Τσίζε. «Το ευρώ είναι χωμένο σε υπαρξιακή κρίση» γράφει στην εβδομαδιαία στήλη της γερμανικής έκδοσης των «Financial Τimes». Και ο βασικός υπαίτιος για αυτό είναι η γερμανική κυβέρνηση που άφησε να περάσει πολύς χρόνος ώσπου να αποφασίσει τελικά να συμπράξει στην παροχή πιστώσεων προς την Ελλάδα και τις άλλες χειμαζόμενες χώρες της ευρωζώνης.
Προσθέτει, όμως, ότι η κρίση έχει δομικές και «ιστορικές» αιτίες, με κυριότερη το γεγονός ότι το Βερολίνο επέβαλε στην Ευρώπη μια «ιδεολογική» γερμανοκεντρική αντίληψη για την οικονομία: κοινό νόμισμα, χωρίς κοινή οικονομική πολιτική. Το συμπέρασμά του: «Λόγω λανθασμένης σύστασηςη ευρωπαϊκή νομισματική ένωση δεν μπορεί πλέον να πάει ούτε βήμα. Ετι χειρότερα θα είναιαν μεταρρυθμισθεί με τον τρόπο που θέλει το Βερολίνο». Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι αν και κατά πόσον θα υποχωρήσει η τιμή του ευρώ, αλλά αν θα συνεχίσει τελικά να υπάρχει: ή, λοιπόν, καταλήγει, η γερμανική κυβέρνηση θα συναινέσει στην εκπόνηση μιας ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής ή «οι ημέρες του ευρώ είναι μετρημένες».
Υπάρχουν βέβαια και αναλυτές που πρεσβεύουν ότι ο πανικός για την τύχη του ευρώ στην Ευρώπη είναι τεχνητός και υποκινείται κυρίως από Ηedge Funds στην Αγγλία και στις ΗΠΑ. «Μην τους ακούτε, μπλοφάρουν!» επισημαίνει ο Λι Μάνσον, ιδρυτής αμερικανικού Ηedge Fund Ρortofolio Αsset Μanagement, απευθυνόμενος στους Ευρωπαίους. «Ξέρω εκ των ένδον τις μεθόδους τους. Η κρίση είναι πριν από όλα δικό τους κατασκεύασμα,και όχι της Ελλάδας, ή κάποιας άλλης αδύναμης οικονομίας». Αν η ευρωζώνη δείξει αυτοπεποίθηση, προσθέτει, δεν χρειάζεται να φοβάται το φάντασμα της δραχμής.
Μόνο που το φάντασμα αυτό εξακολουθεί να πλανάται στην οικονομική Ευρώπη. Απόδειξη, ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στη Φραγκφούρτη επιμένει στην καθήλωση του επιτοκίου του ευρώ στο «ιστορικά χαμηλό» του 1%. Αυτό, εκτός από το ότι δεν δείχνει περισσή αυτοπεποίθηση, έχει και πλείστες όσες παρενέργειες, μεταξύ των οποίων και την καθιέρωση του ευρώ ως μέσου χρηματοδότησης για Carry Τrades (σ.σ.: στα Carry Τrades ο επενδυτής δανείζεται χρήματα σε νόμισμα που τοκίζεται χαμηλά και τα επενδύει στη συνέχεια σε ξένα χρεόγραφα που αποφέρουν πολύ υψηλότερο τόκο.) «Κερδοσκοπία ολκής» τονίζει αναλυτής. «Και αυτή συντείνει επίσης στη δραχμοποίηση του ευρώ».
