"Συνεδρίαση Ευρωπαϊκής Επιτροπής
«Ναι» στην στενότερη δημοσιονομική εποπτεία των κρατών μελών
Τις προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη στενότερη δημοσιονομική εποπτεία των κρατών μελών της ευρωζώνης, παρουσιάσε στη σημερινή συνδρίαση ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο
Τόσο ο κ. Μπαρόζο όσο και ο Επίτροπος, αρμόδιος για θέματα οικονομίας, Όλι Ρεν, τόνισαν ότι στο μέλλον, η παροχή των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων θα εξαρτάται από το βαθμό τήρησης των κανόνων δημοσιονομικής πειθαρχίας.
«Χωρίς κυρώσεις δεν μπορεί να υπάρξει αξιοπιστία», είπε ο Πρόεδρος της Επιτροπής, Ζ. Μπαρόζο.
Συγκεκριμένα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, βάσει των αποφάσεων που έλαβαν την προηγούμενη εβδομάδα οι 16 ηγέτες των χωρών του ευρώ, προτείνει την αυστηρότερη τήρηση των κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, καθώς και την καθιέρωση μιας νέας οικονομικής διακυβέρνησης, υπό την έννοια ότι οι εθνικοί προϋπολογισμοί των χωρών του ευρώ θα πρέπει πριν ψηφιστούν από τα εθνικά κοινοβούλια, να έχουν την έγκριση και του Συμβουλίου Eurogroup.
«Σε αυτήν την κρίση διαπιστώσαμε ότι οι αποφάσεις μιας χώρας, ακόμα και αν αυτή εκπροσωπεί μόλις το 2% του ΑΕΠ της ευρωζώνης, έχουν τεράστιες επιπτώσεις και στα άλλα κράτη του ευρώ», ανέφερε ο Ζ. Μπαρόζο.
Στη συνέχεια , ο Πρόεδρος της Επιτροπής τόνισε ότι «η οικονομική πολιτική ενός κράτους μέλους δεν είναι αποκλειστικά θέμα εθνικού συμφέροντος αλλά κοινού συμφέροντος, στο πλαίσιο της ευρωζώνης.»
Επιπλέον διευκρινίσε ότι οι εξουσίες των εθνικών κοινοβουλίων παραμένουν ακέραιες. «Αυτός είναι ο πυρήνας της οικονομικής και νομισματικής Ένωσης. Δεν μπορούμε να έχουμε νομισματική ένωση αν δεν υπάρχει οικονομική ένωση. Τα κράτη μέλη που δεν θέλουν οικονομική Ένωση, ας ξεχάσουν τη νομισματική Ένωση», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ζ. Μπαρόζο.
Σχετικά με την επιβολή κυρώσεων που προτείνει η Επιτροπή στα κράτη μέλη που παραβιάζουν τις υποχρεώσεις τους στο πλαίσιο του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, ο Ζ Μπαρόζο τόνισε ότι επιδίωξη της Επιτροπής είναι να υπάρχει ένα κίνητρο συμμόρφωσης με τους κανόνες του Συμφώνου.
Ειδικότερα, η Επιτροπή προτείνει την αναστολή των πόρων του Ταμείου Συνοχής, σε περίπτωση που μία χώρα κατ' επανάληψη παραβιάζει τις υποχρεώσεις της. Ο Ζ. Μπαρόζο, τόνισε ότι η Επιτροπή προτείνει να εφαρμοστούν κυρώσεις που δεν θα καλύπτουν μόνο τις χώρες Συνοχής (Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία και Ιταλία), αλλά όλα τα κράτη του ευρώ.
Από την πλευρά του, ο Επίτροπος Όλι Ρεν τόνισε την ανάγκη επίσπευσης των διαδικασιών που θα οδηγήσουν στη ταχύτερη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων στις χώρες του ευρώ.
Επισήμανε, ακόμη, την ανάγκη να υπάρξει πτωτική τάση στα επίπεδα του δημόσιου χρέους των κρατών μελών, τονίζοντας ότι στο παρελθόν, η ευρωζώνη δεν είχε δώσει τη δέουσα προσοχή στο επίπεδο του χρέους.
«Θα πρέπει να εστιάσουμε περισσότερο την προσοχή μας στα επίπεδα του χρέους που ξεπερνούν το 60% του ΑΕΠ», ανέφερε ο Όλι Ρεν και συνέχισε λέγοντας ότι «όταν μια χώρα έχει επίπεδο χρέους που ξεπερνά το 100% του ΑΕΠ, είναι βασικό, το έλλειμμα να είναι απλώς κάτω από 3%, αλλά να έχει μία τέτοια πτωτική κλίση, ώστε να επιτρέψει τη μείωση του δημοσίου χρέους στη χώρα».
(*): προσφιλής έκφραση όσων στρατιωτών "έβγαιναν" στην αναφορά. Το αναφέρω διότι θα πρέπει να θυμόμαστε ότι τα ελλείμματα και τα χρέη δεν προέκυψαν από μόνα τους. Τα δημόσια χρήματα κάπου κατευθύνθησαν, μετά από αποφάσεις των κυβερνήσεων. Και κατευθύνθησαν ως "μονόδρομος" , διότι αλλιώς θα επέρχετω η καταστροφή. Ελήφθησαν μέτρα (με δημόσια κεφάλαια και με δημιουργία δημοσίων ελλειμμάτων και χρεών) "δια την σωτηρίαν" και την στήριξη των οικονομιών, κ.ο.κ. Τώρα, όσες χώρες χρησιμοποίησαν τα εν λόγω μέτρα θα πρέπει να βγουν απολογούμενες (...σε ποιούς;...) και να βρουν τρόπους (...ποιούς;...) και κεφάλαια (...από ποιούς;...για ποιούς;...) προκειμένου να ανταπεξέλθουν στα νέα θέσφατα. Τα όποια επιχειρήματα περί ελλείμματος των ανεπτυγμένων χωρών υπερβαίνουν την αντοχή (και τα εσκαμμένα) της λογικής. Γεγονός, πάντως, είναι ότι εισερχόμαστε σε μια νέα εποχή για τη Ευρωζώνη.
Υ.Γ.: Φυσικά δεν αναφέρομαι στην Ελληνική περίπτωση, όπου υπάρχουν άλλες αιτιάσεις για την ύπαρξη ελλείμματος και χρέους.
