"Μέρος της γερμανικής ταυτότητας οι εξαγωγές
Στη Γερμανία οι εξαγωγές αποτελούν μέρος της εθνικής ταυτότητας και μόνο ένας καγκελάριος που θα ήθελε να αυτοκτονήσει θα αμφισβητούσε την αναγκαιότητά τους.
Λίγες ημέρες μετά τη σύνοδο του G20 στη Σεούλ, μιλώντας στο συνέδριο του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, η Μέρκελ είχε βάλει ένα «γκολ» στους Αμερικανούς. «Δεν θα επιτρέψουμε να τεθεί υπό αμφισβήτηση το γεγονός ότι εξάγουμε καλά προϊόντα "made in Germany" σε όλο τον κόσμο», τόνισε. «Αν οι άλλοι δεν μπορούν να το κάνουν, ας προσπαθήσουν να μας φτάσουν. Υποστηρίζουμε τον παγκόσμιο ανταγωνισμό, αλλά δεν δεχόμαστε ότι πρέπει να τιμωρηθούμε επειδή κατασκευάζουμε καλά προϊόντα».
Το 2011, οι γερμανικές εξαγωγές αναμένεται να ξεπεράσουν το ένα τρισεκατομμύριο ευρώ, που αποτελεί ένα συμβολικό όριο. Η Κίνα πουλάει όμως πλέον ακόμη περισσότερα προϊόντα και η Γερμανία αναμένεται να χάσει τον τίτλο του μεγαλύτερου εξαγωγέα στον κόσμο, τον οποίο «έκλεψε» από τις Ηνωμένες Πολιτείες το 2003.
Το θέμα είναι ακόμη πιο ευαίσθητο στη Γερμανία, αν λάβει κανείς υπόψη ότι η χώρα αυτή λατρεύει την τεχνολογία. Στο συνέδριο της Καρλσρούης, τη Μέρκελ υποδέχθηκε ένα ρομπότ που κατασκευάστηκε σ' ένα πανεπιστήμιο της Βάδης-Βυρτεμβέργης.
Ενα άλλο παράδειγμα αυτής της λατρείας είναι το εβδομαδιαίο ένθετο Technik und Motor της «Frankfurter Allgemeine». Εδώ παρουσιάζεται το τελευταίο μοντέλο της Πόρσε ή η τελευταία επίπεδη οθόνη τηλεόρασης, συγκρίνονται όμως και οι τρόποι θέρμανσης των κατοικιών ή οι επιδόσεις μοτοσικλετών αφού έχουν διατρέξει εκατοντάδες χιλιόμετρα.
Αυτή η αγάπη για την τεχνολογία είναι παλιά και οι Γάλλοι φέρουν ένα μερίδιο της ευθύνης. Όπως υπενθυμίζει μια έκθεση για τη γερμανική επιστήμη που παρουσιάζεται αυτή την περίοδο στο μουσείο Martin-Gropius του Βερολίνου, ο βασιλιάς της Πρωσίας Φρειδερίκος-Γουλιέλμος ο 3ος, όταν ηττήθηκε από τα στρατεύματα του Ναπολέοντα το 1806, αποφάσισε ότι «το Κράτος πρέπει να αντισταθμίσει στο επίπεδο του πνεύματος, αυτά που έχασε στο επίπεδο του σώματος». Ιδρυσε έτσι το πανεπιστήμιο του Βερολίνου, που επρόκειτο να γίνει ένα από τα κέντρα της γερμανικής έρευνας.
Οσο για το μυθικό "made in Germany", η Γερμανία το χρωστά στη Βρετανία. Οταν αισθάνθηκαν ότι απειλούνται από τις γερμανικές εισαγωγές, οι βρετανοί βιομήχανοι απαίτησαν την υιοθέτηση το 1887 του Merchandise Marks Act. Όλα τα γερμανικά προϊόντα που πωλούνταν στη Βρετανία θα έπρεπε πλέον να αναγράφουν "made in Germany". Ο στόχος ήταν να στραφούν οι βρετανοί καταναλωτές μακρυά απ' αυτά τα προϊόντα «δεύτερης κατηγορίας». Γρήγορα όμως συνέβη το αντίθετο. Πολλαπλασιάζοντας τις καινοτομίες, η Γερμανία ξεπέρασε γρήγορα τη Βρετανία στην ποιότητα. Χάρις στην εκπαίδευση πολλών τεχνικών και μηχανικών -το 1879, η νέα ανώτατη σχολή τεχνολογίας του Βερολίνου ήταν το πιο ψηλό κτίριο στη Γερμανία μετά τον καθεδρικό ναό της Κολωνίας- η Γερμανία κατέχει πλέον πολύ μεγαλύτερο αριθμό ευρεσιτεχνιών από τη Βρετανία.
Κι έτσι, γύρω στο 1900, οι βρετανοί κατασκευαστές άρχισαν να παραποιούν τις ετικέτες των προϊόντων τους και να γράφουν "made in Germany", με την ελπίδα ότι θα αύξαναν τις πωλήσεις τους.
Από το 1900 ως το 1910, το εξωτερικό εμπόριο της Γαλλίας αυξήθηκε κατά 63%, ενώ της Γερμανίας κατά 102%. Έναν αιώνα αργότερα, λίγα πράγματα έχουν αλλάξει. Η Alstom καταγγέλλει τη Siemens για αθέμιτο ανταγωνισμό και το εμπορικό έλλειμμα της Γαλλίας με τη Γερμανία τον τελευταίο χρόνο έφτασε τα 16 δισεκατομμύρια ευρώ".
