Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

Κόστος διαφθοράς

Πολλά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης φιλογενούν άρθρα σχετικά με την πρόσφατα δημοσιευμένμη έκθεση που αφορά στο μέγεθος της διαφθοράς στην Ελλάδα (ολόκληρη την έκθεση μπορείτε να την δείτε στο link http://sup.kathimerini.gr/xtra/media/files/var/corrupt2010.pdf . Διαβάζουμε στην "Ημερησία":

"Διογκώνεται χρόνο με το χρόνο το φαινόμενο της διαφθοράς στην Ελλάδα με τον δημόσιο τομέα να κρατά τα σκήπτρα σε ό,τι αφορά τις καταγγελίες πολιτών ότι έδωσαν«μίζα» για να κάνουν τη δουλειά τους. Σύμφωνα με έρευνα της Public Issue για λογαριασμό της «Διεθνούς Διαφάνειας-Ελλάς», το μέγεθος της μικρο-διαφθοράς στην Ελλάδα το 2009 εκτιμάται σε περίπου 800 εκατ. ευρώ, για την ακρίβεια 787 εκατ. ευρώ.

Τόσα πλήρωσαν τα νοικοκυριά για να εξυπηρετηθούν στις δημόσιες υπηρεσίες ή στον ιδιωτικό τομέα. Το εκτιμώμενο μέγεθος συνολικής διαφθοράς το 2007 ανερχόταν σε 639 εκατ. ευρώ και το 2008 αυξήθηκε σε 748 εκατ. ευρώ. Σε μια χρονιά, δηλαδή, σημειώθηκε αύξηση των χρημάτων που έχουν διοχετευθεί στη μικρο-διαφθορά κατά 39 εκατ. ευρώ.

Ενα στα δέκα
Οπως προκύπτει από τα στοιχεία, τα περιστατικά διαφθοράς στο Δημόσιο που καταγγέλθηκαν από νοικοκυριά ανήλθαν σε ποσοστό 9,3% (περίπου 1 στα 10 δηλαδή) ενώ λιγότερα (5,3%) ήταν τα περιστατικά στον ιδιωτικό τομέα.

Το μέσο ποσό που ζητήθηκε για «φακελάκι», «γρηγορόσημο» ή οποιαδήποτε μορφή παράνομης αμοιβής δημοσίου υπαλλήλου ανήλθε σε 1.355 ευρώ ή συνολικά στα 340.788 νοικοκυριά που δήλωσαν ότι κάποιο περιστατικό το ποσό ανήλθε σε 462 εκατ. ευρώ. Στον ιδιωτικό τομέα το «φακελάκι» ανήλθε πέρυσι σε 1.671 ευρώ κατά μέσο όρο ή 325 εκατ. ευρώ για 194.213 νοικοκυριά.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στο δημόσιο τομέα η διαφθορά εμφανίζει ελαφρά μείωση το 2009 σε σύγκριση με το 2008 (9,3% από 9,5%). Στον ιδιωτικό τομέα παρατηρείται αύξηση, στο 5,3% των νοικοκυριών πέρυσι από 5,1% το 2008 και 4,4% δύο χρόνια πριν.

«Πρωταθλητές» της διαφθοράς στο Δημόσιο αναδεικνύονται τα νοσοκομεία όπου το «φακελάκι» ζει και βασιλεύει. Ακολουθούν οι πολεοδομίες, οι εφορίες, το ΙΚΑ και οι νομαρχίες.

Στον ιδιωτικό τομέα, τα περιστατικά διαφθοράς σημειώνονται σε ιδιωτικά νοσοκομεία, γιατρούς/ιατρεία, κλινικές, δικηγόρους/νομικούς, τράπεζες, σχολές οδηγών, ΚΤΕΟ και εμπλεκόμενους στον κατασκευαστικό τομέα (πολιτικούς μηχανικούς/αρχιτέκτονες, κατασκευαστικές/τεχνικές/οικοδομικές εταιρείες, μεσίτες). Τα περιστατικά διαφθοράς αφορούν κατά 60,7% τον δημόσιο τομέα, 31,1% τον ιδιωτικό τομέα και κατά 8,1% συνδυασμένα ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.

Οπως τόνισε ο διευθυντής της οργάνωσης, Α. Συγγρός μόνο η μικρο-διαφθορά συνιστά το 1% του τρέχοντος προϋπολογισμού της χώρας. Στην έρευνα μετράται η μικρο-διαφθορά ή άλλως κοινωνική διαφθορά και όχι η διαπλοκή (πολιτική, οικονομική, επιχειρηματική) και οι υποθέσεις διαφθοράς στις οποίες εμπλέκονται πολυεθνικές.

Οι νόμοι
Ενδιαφέρουσα είναι η άποψη των Ελλήνων για τη διαφθορά και η διφορούμενη στάση τους. Ενώ δηλαδή συμμετέχουν στην παρανομία ζητούν να εφαρμοστούν και οι νόμοι.

To 98,7% ζητά να εφαρμόζονται οι νόμοι, το 96% να τιμωρούνται αυστηρά όσοι πιάνονται να παίρνουν «μίζες» ή «φακελάκια», το 88% να εφαρμόζεται πραγματικά το «πόθεν έσχες» για τους δημοσίους υπαλλήλους, το 84% να καθιερωθεί κώδικας επαφής και συμπεριφοράς για τους δημοσίους υπαλλήλους, το 73% να γίνουν ενημερωτικές εκστρατείες κατά της διαφθοράς κ.λπ. Η μεγαλύτερη διαφάνεια και η μηδενική ανοχή δεν μπορεί παρά να είναι η σταθερή επιλογή όλων μας», δήλωσε ο πρόεδρος της οργάνωσης Κ. Μπακούρης.

«Λάδωμα»
Το 97% των ερωτώμενων δηλώνει ότι θα δώσει χρήματα για να περάσει τις εξετάσεις για την άδεια οδήγησης.

Ποσοστό 96% διατίθεται να δώσει χρήματα σε εφοριακό για να τακτοποιήσει τα χρέη του, σε υπάλληλο της πολεοδομίας για να αποκτήσει οικοδομική άδεια, σε αστυνομικό για να μη δώσει κλήση, σε ΚΤΕΟ για να «περάσει» το αυτοκίνητο τους.

Το 88% θεωρεί θεμιτό να βάλει «μέσο» για να προσληφθεί ένας συγγενής, να δώσει χρήματα σε γιατρό για να τον προσέξει καλύτερα κ.λπ".

Ακολουθούν δύο χαρακτηριστικά γραφήματα




Σε αντίστοιχο άρθρο στα ¨Νέα" διαβάζουμε:

"Το 17% επί του συνόλου των χρημάτων που δαπανούν οι πολίτες στην υγεία αφορά την παραοικονομία, που μεταφράζεται, μεταξύ άλλων, σε χρηματισμό των γιατρών: αυτό είναι το πόρισμα πρόσφατης ανάλυσης του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για τα οικονομικά της υγείας στη χώρα μας. Την κατάσταση αυτή επιβεβαιώνουν και τα αποτελέσματα της έρευνας που πραγματοποίησε η Διεθνής Διαφάνεια Ελλάς και ανακοινώθηκε χθες: από το σύνολο των Ελλήνων που χρειάστηκε να λαδώσουν δημοσίους υπαλλήλους το περασμένο έτος, το 33,5% παραδέχτηκε πως τα χρήματα που έβγαλαν από την τσέπη τους μπήκαν στο... φακελάκι του γιατρού. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως σε ποσοστό 15,5% αναφέρονται αντίστοιχα περιστατικά και στις ιδιωτικές κλινικές και ιατρεία! Μάλιστα, και με βάση τα παραπάνω στοιχεία, τα νοσοκομεία διατηρούν για μία ακόμη χρονιά την πρωτιά της διαφθοράς.

Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, το 39% των ασθενών καταφεύγουν στο φακελάκι για να ξορκίσουν τις λίστες αναμονής και να κερδίσουν το... ενδιαφέρον των γιατρών και των χειρουργών. Ειδικότερα, όπως έδειξε μελέτη που υπογράφει ο Λυκούργος Λιαρόπουλος, καθηγητής Οργάνωσης και Οικονομικών στην Υγεία, τα στοιχεία της οποίας παρατίθενται στην ανάλυση του ΟΟΣΑ, οι πιθανότητες να δώσουν φακελάκι οι ασθενείς αυξάνονται κατά 72% όταν πρόκειται με αυτό τον τρόπο να κλείσουν άμεσα ραντεβού με τον γιατρό.

ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ η απαραίτητη νοσηλεία σε δημόσιο νοσοκομείο για συγκεκριμένες περιπτώσεις χημειοθεραπευτικών σχημάτων κοστίζει σε κάποιους ασθενείς μερικές δεκάδες ή ακόμη και εκατοντάδες ευρώ (από 100- 300 ευρώ). Τα χρήματα αυτά ωστόσο δεν μπαίνουν στην τσέπη κάποιας ιατρικής ή νοσηλευτικής μπλούζας, αλλά σε υπαλλήλους των γραφείων κίνησης.

Όπως είναι αναμενόμενο, το μεγαλύτερο μερίδιο στα φακελάκια αναλογεί, πλην των ογκολόγων, στους χειρουργούς και στους καρδιοχειρουργούς.

1.000-3.000 ευρώ κοστολογούνται οι επεμβάσεις για την αφαίρεση καρκίνου στο στομάχι, για την αφαίρεση του προστάτη, ακόμη και για τη χολή.

Σημειώνεται πως το κόστος των επεμβάσεων διαμορφώνεται βάσει πολλών παραγόντων, εκ των οποίων οι σημαντικότεροι είναι η βαθμίδα του γιατρού αλλά και η φήμη που έχει αποκτήσει. Για παράδειγμα, η ταρίφα για μια κυστεκτομή (αφαίρεση ουροδόχου κύστεως) αγγίζει τα 4.000 ευρώ για τον διευθυντή της Ουρολογικής Κλινικής, εάν όμως η κλινική είναι πανεπιστημιακή τότε η αμοιβή του καθηγητή φτάνει ή και ξεπερνά τα 5.000 ευρώ.

Με το... αζημίωτο πραγματοποιούνται και οι καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις: η εγχείρηση αορτοστεφανιαίας παράκαμψης (by pass) έχει κοστολογηθεί από τους καρδιοχειρουργούς των δημόσιων νοσοκομείων από 3.000-6.000 ευρώ. Οι ιδιώτες ζητούν για την ίδια επέμβαση 12.000 ευρώ, συνεπώς το ΕΣΥ είναι πιο οικονομικό, αφού κάνει... έκπτωση στους ασθενείς 50%.

Μίζες στους χειρουργούς από τους προμηθευτές

ΟΙ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ του μαύρου χρήματος στα δημόσια νοσοκομεία δεν έχουν αφετηρία μόνον το πορτοφόλι του ασθενούς και τέρμα το φακελάκι που πάει στον γιατρό. Οι προμηθευτές υλικών του ΕΣΥ έχουν ανοίξει νέους δρόμους κέρδους, ιδίως για τους χειρουργούς.

Χαρακτηριστική η μαρτυρία γιατρού σε νοσοκομείο της περιφέρειας, ο οποίος επισημαίνει πως στις κλειστές κοινωνίες δεν είναι εύκολο να ζητήσει κανείς φακελάκι. Κερδίζουν όμως από τα υλικά που χρησιμοποιούν στα χειρουργεία.

Ο ίδιος περιγράφει το εξής παράδοξο: ενώ οι χειρουργικές αίθουσες θα έπρεπε να κλείνουν μετά στις 3 το μεσημέρι και να «ξεκλειδώνουν» μόνον στην περίπτωση που διακομιστεί στο νοσοκομείο έκτακτο περιστατικό, στην πραγματικότητα μένουν ανοιχτά έως αργά το βράδυ. Πώς; Χειρουργοί συγκεκριμένων ειδικοτήτων, όπως είναι οι ορθοπεδικοί, οι καρδιοχειρουργοί αλλά και οι χειρουργοί που κάνουν επεμβάσεις παχυσαρκίας, «βαφτίζουν» τους ασθενείς τους ως έκτακτα περιστατικά και έτσι κρατούν ανοιχτά τα χειρουργεία έως αργά το απόγευμα.

«Υπερωρίες»...
Οι «υπερωρίες» άλλωστε που κάνουν τους αποδίδουν αρκετές χιλιάδες ευρώ. Αρκεί κανείς να αναλογιστεί πως ένας ορθοπεδικός μπορεί να έχει εύκολα 1.000- 2.000 ευρώ ως μίζα από τον προμηθευτή για τα υλικά που χρησιμοποίησε. Και όσο αυξάνεται το κόστος των υλικών τόσο αυξάνεται και η μίζα- παραδείγματος χάριν, τα μοσχεύματα για τη σπονδυλική στήλη αγγίζουν τα 30.000 ευρώ, ακόμη και τα 70.000 ευρώ.

Από αυτά ο ορθοπεδικός λαμβάνει έως και το 10% από τον προμηθευτή ως κίνητρο για να συνεχίσει να εμπιστεύεται τα υλικά της συγκεκριμένης εταιρείας!"

Ενδεικτικό το γράφημα που ακολουθεί: