Τρίτη 9 Μαρτίου 2010

Η.Π.Α, Κίνα και ομόλογα

Διαβάζουμε στην "Καθημερινή" το άρθρο της κ. Ζέζας Ζήκου:

"Οι Κινέζοι έχουν ξεκινήσει να «σορτάρουν» τα αμερικανικά ομόλογα;

Ομολογουμένως θα είναι ενδιαφέρον. Η σχετική βαρύγδουπη ανάλυση στους Financial Times με τίτλο: «Θα είναι λάθος το σορτάρισμα των αμερικανικών ομολόγων», έκανε τον γύρο του κόσμου. Ωστόσο, ήδη η στήλη σας έχει ενημερώσει για τον εκβιασμό που αναπτύσσεται εκ μέρους του Πεκίνου για να αποτρέψει την κυβέρνηση Ομπάμα στην εξαμηνιαία έκθεση του αμερικανικού υπουργείου προς το Kογκρέσο στις 15 Απριλίου, να καταγγελθεί επισήμως πως η Κίνα «χειραγωγεί» την ισοτιμία γουάν/δολαρίου.

Oι φωνές οργής κατά της Kίνας έχουν πάρει ξανά διαστάσεις τεράστιες στις HΠA. Συνδικαλιστικές ενώσεις, βιομήχανοι και βιοτέχνες και μια ομάδα μελών του αμερικανικού Kογκρέσου, που αυτοαποκαλούνται «Συμμαχία Δράσης κατά του Kινεζικού Nομίσματος» επικρίνουν το Πεκίνο ότι εξακολουθεί να εκμεταλλεύεται αθέμιτα το συγκριτικό πλεονέκτημα του υποτιμημένου έως και 40%(!) γουάν έναντι του δολαρίου. Προεκλογικά ο Μπαράκ Ομπάμα είχε υιοθετήσει την άποψη ότι πρέπει να προστατευτούν οι αμερικανικές επιχειρήσεις με την επιβολή υψηλότερων δασμών (αντιντάμπινγκ) στις εισαγωγές κινεζικών προϊόντων στις ΗΠΑ, για να αντισταθμισθεί η επίδραση στην ανταγωνιστικότητά τους από το «χειραγωγούμενο» κινεζικό νόμισμα.

Tα οδυνηρά στοιχεία που έδειξαν ότι η ζήτηση από ξένους επενδυτές για αμερικανικά ομόλογα σημείωσε πτώση ρεκόρ τον περασμένο Δεκέμβριο εξαιτίας της Κίνας, έχουν σημάνει συναγερμό στις ΗΠΑ. Το Πεκίνο προέβη σε μαζικές πωλήσεις αμερικανικών ομολόγων ύψους 34,2 δισ. δολαρίων κατά τη διάρκεια του Δεκεμβρίου. Mια εξέλιξη που εντείνει τις ανησυχίες περί ενδεχόμενης αδυναμίας των HΠA να χρηματοδοτούν το ραγδαία διογκούμενο δημοσιονομικό τους έλλειμμα. Οι αριθμοί αυτοί έχουν εκτινάξει την αγωνία στην Ουάσιγκτον. Το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών προβαίνει σε συνεχείς πωλήσεις ύψους-ρεκόρ ομολόγων. Nα επισημανθεί ότι η πλήρης εξάρτηση των HΠA από τις αγορές για τη χρηματοδότηση του ελλείμματος έχει εξελιχθεί σε μια κρίσιμη σχέση, όπως άλλωστε και των χωρών της Ευρώπης.

Η εξάρτηση της χρηματοδότησης των δημοσιονομικών ανισορροπιών αποτελεί κρας τεστ για την κυβέρνηση Ομπάμα. Υπάρχει, βέβαια, πάντα ο αντίλογος. Oι Hνωμένες Πολιτείες είναι πάντα σε θέση να χρηματοδοτούν το μεγάλο και ολοένα αυξανόμενο έλλειμμά τους, απλώς διότι αποτελούν έναν τόσο ελκυστικό πόλο ξένων επενδύσεων. Ωστόσο, να επισημανθεί ότι οι Ρεπουμπλικανοί καλλιεργούν κλίμα πανικού και φόβου για τις συνέπειες από την εκτίναξη του δημοσιονομικού ελλείμματος, για να πλήξουν την εικόνα του προέδρου Ομπάμα.

Στον κρατικό προϋπολογισμό των 3,8 τρισ. δολαρίων που κατέθεσε η κυβέρνηση Ομπάμα στο Κογκρέσο, προβλέπεται αστρονομικό έλλειμμα κατά 150 δισ. μεγαλύτερο του 2009, που θα εκτιναχθεί στα 1,6 τρισ. δολάρια το τρέχον έτος που κλείνει στις 30 Σεπτεμβρίου και θα είναι το μεγαλύτερο από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το οποίο αναλογεί περίπου στο 11% του ΑΕΠ. Για το 2011 προβλέπεται ελαφρώς μικρότερο έλλειμμα στα 1,3 τρισ. δολάρια, που αναλογεί στο 8,3% του ΑΕΠ.

Το 2010, οι κρατικές δαπάνες θα αυξηθούν κατά 100 δισ. δολάρια, με στόχο την εφαρμογή μέτρων στήριξης της οικονομίας και της απασχόλησης. Επίσης, στρατιωτικές δαπάνες ρεκόρ, ύψους 708 δισ. δολαρίων, καταγράφονται στον προϋπολογισμό. Στον κρατικό προϋπολογισμό του Μπαράκ Ομπάμα, φίλοι και αντίπαλοι είδαν ένα πρόσωπο που έχει εγκλωβιστεί στις επιταγές του Πενταγώνου. Εχει οικοδομηθεί πάνω στην υπόθεση ότι η Γερουσία και η Βουλή καλούνται να καταπιούν αυξημένες στρατιωτικές δαπάνες κατά 3,4% στα 549 δισ. δολάρια και ένα πρόσθετο κονδύλι 159 δισ. δολαρίων για τις στρατιωτικές αποστολές στο Ιράκ, το Πακιστάν και το Αφγανιστάν.

Ομως, όπως έχει επισημάνει επανειλημμένως η στήλη, η εξάρτηση των ΗΠΑ από το κινεζικό χρήμα δεν είναι ακίνδυνη. Ο δανεισμός από την Κίνα, έχει καταστεί «γόρδιος δεσμός». Στην ουσία, η Κίνα χρηματοδοτεί το τεράστιο αμερικανικό έλλειμμα και γι’ αυτό η σχέση της, ως εμπορικού «εταίρου» των ΗΠΑ, είναι πολύ σημαντική. Αλλά σε ένα μικρότερο βαθμό, η Κίνα λειτουργεί και για την υπόλοιπη Δύση με ένα καθοριστικό ρόλο".