"Αν η Γερμανία ανησυχεί για τις τράπεζές της, τι συμβαίνει άραγε;
ZEZA ZHKOY
Η Ενωση Γερμανικών Τραπεζών (Bundesverband deutscher Banken), προσπαθεί να αλλάξει, έστω την τελευταία στιγμή, τους νέους κανόνες επάρκειας κεφαλαίων των τραπεζών («Βασιλεία ΙΙΙ») στους οποίους κατέληξε η Επιτροπή της Βασιλείας. Η Ενωση, που εκπροσωπεί τις ιδιωτικές τράπεζες της Γερμανίας, προειδοποιεί ότι οι νέοι κανόνες θα υποσκάψουν την αναπτυξιακή πορεία της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης επειδή θα αποτελέσουν τροχοπέδη στον δανεισμό της χώρας. Οι 10 κορυφαίες τράπεζες της Γερμανίας θα χρειαστούν 105 δισ. ευρώ (135 δισ. δολάρια) προκειμένου να συμμορφωθούν με τους νέους κανόνες της Βασιλείας, προειδοποιεί η Ενωση.
Δηλαδή αν η Γερμανία ανησυχεί για τις δικές της τράπεζες, τότε αναρωτιέσαι τι περιμένει τις τράπεζες των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Να επισημανθεί ότι η Γερμανία μέχρι τώρα έχει αρνηθεί να υπογράψει την κατ’ αρχήν διεθνή συμφωνία που επήλθε, επειδή οι νέοι κανόνες δεν ταιριάζουν με το τραπεζικό μοντέλο της χώρας! Είναι η μοναδική χώρα ανάμεσα στις 27 χώρες-μέλη της Επιτροπής της Βασιλείας που αρνήθηκε να την υπογράψει, με το αίτημα ότι χρειάζεται χρόνο για να τη μελετήσει!
Και λέει «ξεκινήστε χωρίς εμένα τη μεταρρύθμιση»... Τόσο απλά. Η Επιτροπή αναμένεται να συνεδριάσει τον Νοέμβριο για να υπογραφεί το τελικό κείμενο, καθώς ορισμένοι από τους νέους κανόνες θα τεθούν σε ισχύ το επόμενο έτος.
Η κρίση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος έδειξε ότι οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν και οι υφιστάμενοι εποπτικοί θεσμοί έχουν αποτύχει. Είναι ανεπαρκείς να ελέγχουν και να αποτρέπουν τις κρίσεις που οδηγούν σε καταστροφή την παγκόσμια οικονομία. Ομως, η νέα αρχιτεκτονική, οι πολιτικές εποπτείας του χρηματοπιστωτικού συστήματος και επάρκειας κεφαλαίων θα πρέπει να λάβουν υπ’ όψιν το τραπεζικό σύστημα της Γερμανίας. Η προστασία των κρατικών τραπεζών - Landesbanks, όπως αποκαλούνται- είναι μείζον θέμα για τους Γερμανούς. Οι Landesbanks ανήκουν στα ομόσπονδα κρατίδια της χώρας, οι μετοχές τους δεν διαπραγματεύονται στο χρηματιστήριο και ειδικεύονται στις χορηγήσεις επενδύσεων των μικρού και μεσαίου μεγέθους γερμανικών επιχειρήσεων, τις γνωστές Mittelstand. Αυτό είναι το αίτημα της Μέρκελ. Και έχει την ισχύ να το επιβάλει; Ενδιαφέρον.
Μια σειρά μεταρρυθμίσεων στον τραπεζικό κλάδο από κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμούς, όπως η αύξηση των ορίων κεφαλαιακής επάρκειας -οι τράπεζες μέχρι τις αρχές του 2018 υποχρεούνται να διαθέτουν 3 δολάρια για κάθε 100 που έχουν δανείσει- δρομολογούνται. Η Γερμανία οχυρώνεται πίσω από την έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου Χρηματοοικονομικής (IIF), που προβλέπει ότι οι νέες ρυθμίσεις του τραπεζικού τομέα ενδέχεται να έχουν επιπτώσεις στην ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας. Το επιχείρημα ότι οι νέοι διεθνείς κανόνες βάσει των οποίων οι τράπεζες αναγκάζονται να αποταμιεύουν περισσότερα κεφάλαια, ενδέχεται να κρατήσουν την Ευρωζώνη σε ύφεση ή κοντά σε ύφεση μέσα στο 2014, είναι το γερμανικό μότο.
Σύμφωνα με την έκθεση το προτεινόμενο πλαίσιο κεφαλαιακής επάρκειας «Βασιλεία ΙΙΙ» θα περιορίσει τα κέρδη και την ανάπτυξη των κεφαλαίων των τραπεζών της Ευρωζώνης, με αποτέλεσμα να πληγεί η οικονομία και να αποτραπεί η δημιουργία έως και πέντε εκατομμυρίων θέσεων εργασίας στα 16 κράτη-μέλη που χρησιμοποιούν το ευρώ.
Ο διευθύνων σύμβουλος της πανίσχυρης γερμανικής τράπεζας Deutsche Bank, Τζόζεφ Ακερμαν, επισημαίνει ότι «θα είναι αποτυχία αν υπονομεύσουν την εύθραυστη οικονομική ανάπτυξη». Ο κ. Ακερμαν υποστηρίζει, επίσης, ότι η αύξηση του κόστους για την ανεύρεση κεφαλαίων μετατοπίζεται στους πελάτες, επηρεάζοντας με τη σειρά του το επίπεδο αύξησης κεφαλαίων στην οικονομία. «Κάποια από τα μέτρα απαιτούν από τις τράπεζες να εγκαταλείψουν μέρος των κεφαλαίων τους, κάτι το οποίο σημαίνει μείωση του μεγέθους των δανείων που είναι σε θέση να χορηγήσουν στην οικονομία», έχει επισημάνει.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τραπεζών, εξάλλου, οι κανόνες της «Βασιλείας» θα αναγκάσουν τις τράπεζες να αυξήσουν το κόστος δανεισμού για τις επιχειρήσεις και τους ιδιώτες της Ευρωζώνης σχεδόν κατά 1% κατά μέσο όρο".
Οπως καταλαβαίνετε, το ζήτημα είναι καίριο και θα μας απασχολήσει έντονα στο μέλλον.
