"Τράπεζες: Προειδοποιήσεις Moody's
Παραμένει αρνητικό το outlook των ελληνικών τραπεζών από τον διεθνή οίκο αξιολόγησης Moody's. «Η συνεχής αδυναμία της ποιότητας χαρτοφυλακίων και οι συνθήκες χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών εξακολουθούν να αιτιολογούν το αρνητικό outlook για τον κλάδο, αλλά και για τις αξιολογήσεις των τραπεζών, από μόνες τους» τονίζουν οι αναλυτές του οίκου.
Ο διεθνής οίκος προειδοποιεί, ότι «τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των ελληνικών τραπεζών παραμένουν στο υψηλότερο σημείο των εκτιμήσεών της και ότι οι συνεχιζόμενες εκροές των καταθέσεων θα μπορούσαν να αυξήσουν την πιθανότητα αρνητικών αξιολογήσεων.
«Η πρόσφατη κοινοποίηση μακροοικονομικών για την Ελλάδα, καθώς και τα επιχειρηματικά αποτελέσματα β' τριμήνου για τις ελληνικές τράπεζες, δείχνουν μια πορεία που ευθυγραμμίζεται με τις προβλέψεις της Moody’s και με τις αξιολογήσεις και τις προοπτικές που επιθέτουμε,» δήλωσε ο αντιπρόεδρος και επικεφαλής αναλυτής της Moody’s Financial Institutions Group.
Η Moody’s αναφέρει ότι αντιμετωπίζει θετικά το δυναμικό ξεκίνημα που έχει κάνει η Ελλάδα στο πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής. Εκτιμά, ότι οι ελληνικές τράπεζες έχουν αρκετά κεφάλαια ώστε να μπορέσουν να απορροφήσουν πρόσθετες ζημιές. Σημειώνει επίσης, την ανησυχία των επενδυτών έναντι της πιθανότητας αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημόσιου χρέους -την οποία η Moody’s θεωρεί μικρή αλλά όχι απίθανη-, αλλά και των επιπτώσεων που αυτή θα έχει στον τραπεζικό κλάδο, αφού θα μπορούσαν κάποιες από τις ελληνικές τράπεζες, τεχνικώς, να χρεοκοπήσουν".
Πέραν των αυτονόητων επισημάνσεων της Moody's, θα ήθελα να σημειώσω ότι, όσο περισσότερο πεισθούν οι αγορές για την αντικειμενικότητα των stress tests των τραπεζών και όσο ευρύτερα υιοθετηθούν τα μέτρα εποπτείας του τραπεζικού συστήματος (και με τα δύο θέματα είχαμε ασχοληθεί σε προηγούμενες αναρτήσεις), τόσο περισσότερο αντίστοιχες ανακοινώσεις θα αποκτούν την πραγματική τους διάσταση (δηλαδή, χωρίς να μεγεθύνεται ή να υποτιμάται η σημασία τους).
Επί του θέματος της εποπτείας των τραπεζών, διαβάζουμε στην "Ημερησία" ότι:
"ΗΠΑ: Μετατίθεται η εφαρμογή των κανόνων της Βασιλείας ΙΙΙ
Μία υποσημείωση του πρόσφατου νόμου για την μεταρρύθμιση του τραπεζικού συστήματος στις ΗΠΑ, καθυστερεί την εφαρμογή των διεθνών κανονισμών αναφορικά με την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών.
Σύμφωνα με τον νέο νόμο, θα πρέπει να εξαλειφθεί κάθε αναφορά σε αξιολογήσεις ομολόγων από οίκους, παρ' όλο που η νομοθεσία την οποία ενέκρινε η Επιτροπή της Βασιλείας για την Εποπτεία των Τραπεζών το 2009, στηρίζεται σε τέτοιου είδους αξιολογήσεις. Αυτό σημαίνει ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να δημιουργήσουν άλλο μηχανισμό που να μη βασίζεται σε οίκους όπως η Moody΄s, με κίνδυνο να καθυστερήσει η εφαρμογή των νόμων Βασιλεία III, αναφορικά με το ρίσκο στην αγορά, τα κεφάλαια των τραπεζών και την ρευστότητά τους".
Κατά την γνώμη μου, η πρόσφατη νομοθεσία των Η.Π.Α. περί της εποπτείας του τραπεζικού συστήματος, με την απάλειψη των αξιολογήσεων των οίκων υιοθετεί μια ορθότερη πρακτική ("πάθος, μάθος", όπως έγραφε και ο Αισχύλος στον "Αγαμέμνωνα") επί του ζητήματος.
Βεβαίως, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι, πέραν των επιφυλάξεων της Moody's για την ποιότητα των χαρτοφυλακίων των τραπεζών (ζήτημα για το οποίο, ο κύριος λόγος που οι αγορές λαμβάνουν υπ' όψιν την γνώμη των Οικων αξιολόγησης είναι, αφ' ενός οι επιφυλάξεις για την αντικειμενικότητα των stress tests και αφ'ετέρου μια σκόπιμη -και κερδοφόρα- μεγέθυνση της αξιολογικής ικανότητας των οίκων), η συγκεκριμένη ανακοίνωση της Moody's αναφέρεται στο θέμα των αυξανόμενων επισφαλειών και της μειούμενης ρευστότητας των τραπεζών - στοιχεία που, αμφότερα, όντως ελλοχεύουν κινδύνους. Οπως έχουμε δει σε προηγούμενες αναρτήσεις, ως "μέτρο αντιμετώπισης" των προβλημάτων αυτών, οι τράπεζες (οι περισσότερες τουλάχιστον) αποφασίζουν τον περιορισμό των πιστώσεων και δυσχεραίνουν τους όρους δανεισμού ή αποπληρωμής. Οι συνέπειες αυτών των αποφάσεων μας κάνουν να εκτιμήσουμε για πολλοστή φορά ένα θεμελιώδες θεώρημα της Οικονομικής: ότι αυτό που ισχύει για το Μέρος, δεν ισχύει αναγκαστικά και για το Ολον. Επίσης, καλό είναι να συλλογιστούμε αυτό το θεμελιώδες θεώρημα και υπό ένα άλλο πρίσμα: εξετάζοντας την ατομική απόφαση απόσυρσης των καταθέσεων.
Τελευταίο αλλά σημαντικότατο το μέρος της ανακοίνωσης που αφορά στην πιθανότητα αναδιάρθρωσης του χρέους, σενάριο το οποίο επανέρχεται ραγδαία στο προσκήνιο και μάλιστα η συζήτηση περί αυτού του ενδεχομένου εντείνεται όλο και περισσότερο (δεν θα είναι άκυρο εαν συμπεράνουμε ότι, δεδομένης της τρέχουσας απόδοσης των ομολόγων και του τρέχοντος discount, το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του χρέους έχει ήδη προεξοφληθεί κατά 90%, για την περίοδο της επόμενης δεκαετίας). Περισσότερα, όμως, επ' αυτού του ζητήματος, είτε εντός του Τμήματος, είτε με e-mail (εφ' όσον λάβω απορίες ή/και παρατηρήσεις σας).
Υ.Γ.: Επί του εγχώριου τραπεζικού συστήματος -σε σχέση με την τρέχουσα χρηματοοικονομική κατάσταση- μπορείτε να δείτε και την εισήγηση -στην Αγγλική γλώσσα- του καθηγητή κ. Χρήστου Γκόρτσου (Γενικού Γραμματέα της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών) πατώντας εδώ (αρχείο .pdf, "ανοίγει" με Acrobat Reader).
