"«Μαχαίρι» και στο ψωμί λόγω ακρίβειας
Έτοιμοι να μειώσουν την κατανάλωση του ψωμιού, αν αυξηθεί η τιμή του, εμφανίζονται τρεις στους 10 καταναλωτές, ενώ πέντε στους δέκα εκτιμούν ότι ο άρτος πωλείται ακριβά.
Σύμφωνα με έρευνα του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, οκτώ στους 10 δίνουν «ψήφο εμπιστοσύνης» στους φούρνους της γειτονιάς, ενώ σχεδόν αντίστοιχο είναι το ποσοστό εκείνων που απαντούν αρνητικά στο αν θα προμηθεύονταν από σούπερ μάρκετ ψωμί, γνωρίζοντας ότι είναι κατεψυγμένο ή προψημένο.
Τέσσερις στους 10 προτιμούν την αγορά αρτοσκευασμάτων από σούπερ μάρκετ. Μάλιστα ενδεικτικό είναι ότι η κατανάλωση των ειδών ζαχαροπλαστικής αλεύρου που πωλούνται από τα αρτοποιεία έχει μειωθεί κατά 46,6%.
Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από έρευνα που διενήργησε η εταιρεία δημοσκοπήσεων Interview, για λογαριασμό του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης (ΒΕΘ) και του Σωματείου Αρτοποιών Θεσσαλονίκης «Ο Προφήτης Ηλίας».
Δεν αγοράζουν καθημερινά ψωμί
Σταθερή μείωση καταγράφεται στην καθημερινή αγορά ψωμιού την τελευταία πενταετία. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ερώτηση πόσο συχνά αγοράζετε ψωμί το 48,1% απαντά ότι το προμηθεύεται καθημερινά, όταν σε αντίστοιχη έρευνα του ΒΕΘ το 2008 το εν λόγω ποσοστό άγγιζε το 52,9% και το 2005 το 53,3%.
Μέρα παρά μέρα αγοράζει ψωμί το 23,8% ενώ το 2008 και το 2005 τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 21,1% και 24,2%.
Μία με δύο φορές την εβδομάδα αγοράζει ψωμί το 25%, ποσοστό αυξημένο σε σχέση με το 2008 και το 2005 οπότε τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 18,8% και 20,5%.
Πάντως παρά το γεγονός ότι το ψωμί συγκαταλέγεται στις πλέον τακτικές και απαραίτητες αγορές, εντούτοις το 46,9% θεωρεί την τιμή του «τσουχτερή» σε σχέση με τις τιμές άλλων προϊόντων.
Την ίδια ώρα τρεις στους 10 καταναλωτές (30,2%) εμφανίζονται διατεθειμένοι να μειώσουν την κατανάλωση ψωμιού αν αυτό ακριβύνει. Το εν λόγω ποσοστό έχει σχεδόν τετραπλασιαστεί έναντι του 2005 όταν μόλις το 8,6% των συμμετεχόντων έλεγαν ότι θα μειώσουν την κατανάλωση σε περίπτωση ανατίμησης".
Υ.Γ.: Το ότι μειώνεται η κατανάλωση του ψωμιού την τελευταία πενταετία (πιθανότατα και παραπάνω από πενταετία) δεν οφείλεται, φυσικά, στην αύξηση της τιμής του ψωμιού, αλλά στην αύξηση του εισοδήματος. Ελπίζω να είναι απολύτως σαφές (αλλιώς, σημαίνει ότι η θεωρία για την ελαστικότητα χρειάζεται περισσότερη μελέτη). Αρα, στο διάστημα των πέντε ετών η μείωση της ζήτησης ψωμιού εκλαμβάνεται ως θετικό χαρακτηριστικό της οικονομίας, η τρέχουσα μείωση της ζήτησης γίνεται αντιληπτή με την ρήση "το ψωμί, ψωμάκι".
