Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

Και πάλι για την FED και την νομισματική πολιτική

Οπως διαβάζουμε:

" Μπερνάνκι: Ένα βήμα πριν τη λήψη μέτρων στήριξης η Fed
Προβληματισμός του κεντρικού τραπεζίτη για το ύψος του προγράμματος.

Η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ, η Fed, δήλωσε «έτοιμη» σήμερα να κάνει «περισσότερα και πιο αποτελεσματικά» για την ανάκαμψη της ομοσπονδιακής οικονομίας, επισημαίνοντας μία κατάσταση αποπληθωρισμού «εντονότερη της επιθυμητής» κι εστιάζοντας επίσης στο «πολύ ανησυχητικό ποσοστό των ανέργων».

Δεδομένων των όρων του ιδρυτικού καταστατικού της Fed--»φροντίδα για την πλήρη απασχόληση και σταθερές τιμές», εξίσου σημαντικές οικονομικές επιδόσεις--οι αναλυτές κρίνουν φυσιολογική τη σημερινή ανακοίνωσή της «περί αποτελεσματικότερης στήριξης της ανάκαμψης» της οικονομίας των ΗΠΑ, όπως κι όλες τις σχετικές προτροπές στη διάρκεια της ομιλίας, που εκφώνησε ο πρόεδρος της Μπεν Μπερνάνκι, στη Βοστόνη.

«Μας προβληματίζει πολύ ότι το ποσοστό των ανέργων δεν μειώνεται» αρκετά γρήγορα, υπογράμμισε σε αυτήν την ομιλία του ο Μπεν Μπερνάνκι.

Επίσης, ο κ. Μπερνάνκι κατέστησε σαφές, ό,τι απλά είχε προδιαγραφεί στα τελευταία λεπτά της τελευταίας συνεδρίασης της Νομισματικής επιτροπής της Fed, ότι δηλαδή η Κεντρική Τράπεζα θα διαμορφώσει πολιτική αγοράς κρατικών τίτλων και σε μεσοπρόθεσμη βάση, «ώστε να κρατήσει χαμηλά τα επιτόκιά της και μακροπρόθεσμα»...

«Ποσοτική χαλάρωση»

Άλλο σημείο που διασαφηνίστηκε πλήρως, με την ομιλία Μπερνάνκι στη Βοστόνη, είναι ότι η Κεντρική Τράπεζα σχεδιάζει να «χαλαρώσει ποσοτικά» τη νομισματική της πολιτική --να φρεσκοτυπώσει δολάρια--ώστε «η οικονομία να επανέλθει μεν σύντομα σε φάση πληθωριστική, αλλά σε όρια συμβατά με την αποστολή της Κεντρικής Τράπεζας».

Οι αναλυτές διέβλεψαν και σε αυτήν την ομιλία πολλές σιβυλλικές αποστροφές του προέδρου της Fed, όπως τις συνηθίζει άλλωστε, τονίζοντας από την πλευρά τους ότι ο Μπερνάνκι δεν ξεκαθάρισε «με πόση, ακριβώς, ρευστότητα η Fed θα προικίσει σύντομα την αμερικανική οικονομία», ενώ δεν εξήγησε επαρκώς πώς σκοπεύει με την χαραχθείσα νομισματική πολιτική, να καμφθεί η ανοδική καμπύλη της ανεργίας.

Ωστόσο, λέγουν καλά πληροφορημένες πηγές, ο πρόεδρος της Fed «πέρασε» τη «γραμμή» του για «ποσοτική χαλάρωση» στους κόλπους του ΔΣ της Fed, προκρίνοντας την ως «την καταλληλότερη», ώστε να επιλυθεί και το πρόβλημα της ανεργίας, της υψηλότερης στο χρονικό διάστημα μιας γενιάς.

-Στις διεθνείς αγορές του, το ευρώ συνεχίζει να κερδίζει έδαφος έναντι του αμερικανικού δολαρίου και να διαμορφώνει την ισοτιμία του «σε στενά όρια πέριξ του 1,400 δολάριο το ευρώ».

Για το ίδιο ζήτημα και το άρθρο της "Ημερησίας":


"ΗΠΑ: Σήμα Μπερνάνκι για εκτύπωση χρήματος

Ο πληθωρισμός είναι πολύ χαμηλός και η ανεργία πολύ υψηλή! Αυτή είναι η διάγνωση που έκανε ο πρόεδρος της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας (Fed), Μπεν Μπερνάνκι, για την «παθολογία» της οικονομίας των ΗΠΑ και συστήνει μια ριζοσπαστική... θεραπεία: την εκτύπωση επιπλέον δολαρίων! Ο κ. Μπερνάνκι, γνωστός και ως «Ελικοπτεράς Μπεν» από την προ ετών δημόσια τοποθέτησή του ότι αν υπάρχει έλλειμμα ρευστότητας στην αγορά τότε η κυβέρνηση πρέπει να διοχετεύει χρήμα, ακόμα κι αν χρειαστεί να αδειάζει «τσουβάλια» χαρτονομίσματα από ελικόπτερα(!), μίλησε την Παρασκευή σε συνέδριο της Fed στη Βοστώνη, τονίζοντας ότι ο χαμηλός πληθωρισμός δημιουργεί την ανάγκη για «περαιτέρω δράση».

Στην παρούσα φάση, ο όρος «περαιτέρω δράση» υποδηλώνει νέο γύρο «ποσοτικής χαλάρωσης» (quantitative easing αγγλιστί), δηλαδή στην επιπλέον αγορά ομολόγων του αμερικανικού Δημοσίου από τη Fed, τακτική που ισοδυναμεί με εκτύπωση χρήματος.

Μετά και τη σημερινή δήλωση του κ. Μπερνάνκι ενισχύονται οι εκτιμήσεις ότι η Fed θα ανακοινώσει πρόγραμμα αγοράς αμερικανικών ομολόγων συνολικού ύψους 500 δισ. δολαρίων, κατά την επόμενη συνεδρίασή της, στις αρχές Νοεμβρίου".


(Σημείωση: το "Ελικοπτεράς Μπεν" και τα "χρήματα από ελικόπτερο" αναφέρονται στην πρόταση του Friedman περί "helicopter money").


Επί του ιδίου ζητήματος και το άρθρο του "Βήματος":


"Τρέλανε τις αγορές ο Μπερνάνκι

Στη χθεσινή ομιλία του ο κ. Μπερνάνκι δήλωσε ότι «ο κίνδυνος του αποπληθωρισμού είναι υψηλότερος από τα επιθυμητά επίπεδα». Η δήλωση αυτή υποδηλώνει ότι οι αμερικανοί κεντρικοί τραπεζίτες φοβούνται τώρα περισσότερο τον αποπληθωρισμό και όχι τον πληθωρισμό. Πολλοί αναλυτές ισχυρίζονται ότι το ράλι στα αμερικανικά κρατικά ομόλογα οφείλεται στην επιστροφή του αποπληθωρισμού. Σημειωτέον ότι το σενάριο μιας αποπληθωριστικής κρίσης είχε απομακρυνθεί από τον ορίζοντα λόγω της τεράστιας επέκτασης της προσφοράς χρήματος από τη Fed. Μηδένισε σχεδόν τα αμερικανικά επιτόκια- τα έριξε στο 0%-0,25%- και προχώρησε στην ποσοτική χαλάρωση προκειμένου να γλιτώσει την αμερικανική οικονομία από τα νύχια της αποπληθωριστικής κατάρρευσης.

Πάντως το φλέγον ερώτημα για τους επενδυτές είναι αν πράγματι επίκειται ο εφιάλτης του αποπληθωρισμού. Διότι είναι εκ διαμέτρου αντίθετες οι κινήσεις που θα πρέπει να κάνουν οι επενδυτές στην περίπτωση του αποπληθωρισμού ή του πληθωρισμού. Οσον αφορά τον χρυσό, η παραδοσιακή άποψη υποστηρίζει ότι η επένδυση στο πολύτιμο μέταλλο αντιπροσωπεύει μια εξασφάλιση κατά του πληθωρισμού. Το κλείδωμα των δολαρίων όμως για 10 χρόνια σε τόσο χαμηλά επιτόκια δικαιολογείται μόνο από την εξαφάνιση των πληθωριστικών προσδοκιών.

Σημειωτέον ότι ορισμένοι αναλυτές ισχυρίζονται πως οι επενδυτές στον χρυσό μπορούν να επωφεληθούν τόσο από τις προοπτικές του αποπληθωρισμού όσο και από τον υψηλό πληθωρισμό. Επισημαίνουν ότι η Fed θα καταπολεμήσει τον αποπληθωρισμό με έναν δεύτερο γύρο τεράστιας ποσοτικής χαλάρωσης και ότι η κυβέρνηση Ομπάμα μετά τις εκλογές για το Κογκρέσο θα εξαναγκαστεί να προχωρήσει σε νέα μέτρα τόνωσης της κατανάλωσης. Επίσης η ανάγκη της Fed να τυπώσει μεγάλες ποσότητες χρήματος για να αγοράσει κρατικά ομόλογα θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα σε πληθωρισμό.

Από το κρίσιμο μέτωπο του κινεζικού νομίσματος μια επίσημη κατηγορία έπειτα από 16 χρόνια για «αθέμιτες» εμπορικές πρακτικές της Κίνας από την αμερικανική κυβέρνηση, εκτός των νέων τριγμών που θα προκαλέσει στις σινοαμερικανικές σχέσεις, θα εντείνει και τον ακήρυχτο νομισματικό πόλεμο. Ιδιαίτερα μετά την αποτυχία των συνομιλιών το περασμένο Σαββατοκύριακο στο ΔΝΤ και την άρνηση των αξιωματούχων να ασκήσουν πιέσεις κατά της Κίνας ώστε να ανατιμήσει το νόμισμά της. Μια τέτοια έκθεση όμως θα άνοιγε τον δρόμο για την επιβολή υψηλότερων δασμών στα κινεζικά προϊόντα που εισάγονται στις αμερικανικές αγορές. Τα προχθεσινά στοιχεία εξόργισαν ακόμη περισσότερο τους Αμερικανούς διότι έδειξαν ότι οι εισαγωγές από την Κίνα εκτινάχθηκαν στα ύψη-ρεκόρ των 35,3 δισ. δολαρίων, με συνέπεια το διμερές έλλειμμα ΗΠΑ - Κίνας να διευρυνθεί στα 28 δισ. δολάρια, που είναι το υψηλότερο από το 1992, όταν άρχισαν να καταγράφονται τα στοιχεία αυτά. Επίσης το ρεκόρ των εισαγωγών κινεζικών προϊόντων στις αμερικανικές αγορές επιδείνωσε δραματικά το εμπορικό ισοζύγιο των ΗΠΑ τον Αύγουστο καθώς το έλλειμμα διευρύνθηκε 8,8%, στα 46,3 δισ. δολάρια.


Επί του ιδίου ζητήματος και το ακόλουθο άρθρο στον Αγγλικό "Guardian":

" Το δίλημμα των ΗΠΑ

Αύξηση ή περικοπή δαπανών; Αυτό είναι το βασικό δίλημμα που μονοπωλεί τις συζητήσεις σχετικά με την μετά οικονομική κρίση περίοδο και που επανέφερε στο προσκήνιο η κόντρα μεταξύ ενός νομπελίστα οικονομολόγου και ενός διακεκριμένου συγγραφέα βιβλίων οικονομικής ιστορίας, στο πλαίσιο συνεδρίου στη Νότια Κορέα.

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Princeton Πολ Κρούγκμαν, ο οποίος προτρέπει την κυβέρνηση του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα να προχωρήσει σε ένα δεύτερο γύρο δημοσιονομικής τόνωσης, συγκρούστηκε, όχι για πρώτη φορά, με τον καθηγητή του Χάρβαρντ Νίαλ Φέργκιουσον, ο οποίος θεωρεί ότι η κατάσταση χρέους των ΗΠΑ είναι χειρότερη από εκείνη που αντιμετωπίζει η Ελλάδα και ότι θα μπορούσε να απειλήσει ακόμα και την εθνική ασφάλεια της χώρας. Κατά την άποψη του κ. Κρούγκμαν, τα οφέλη που θα μπορούσαν να έχουν ένα τρισ. δολάρια επιπλέον για δαπάνες τόνωσης, πιθανότατα μέσω ενός προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης, υπερτερούν κατά πολύ των μελλοντικών υποχρεώσεων αποπληρωμής τους.

Ο νομπελίστας οικονομολόγος ισχυρίζεται ότι ο πρώτος γύρος μέτρων τόνωσης ύψους 814 δισ. δολαρίων δεν πλησίασε καν στη δημοσιονομική επέκταση ούτε στο να ενισχύσει σημαντικά το μακροπρόθεσμο χρέος των ΗΠΑ, διότι έγινε ως επί το πλείστον μέσω φορολογικών περικοπών. «Στην πραγματικότητα δεν προχωρήσαμε ποτέ σε σημαντική δημοσιονομική επέκταση» ανέφερε από το World Knowledge Forum της Σεούλ ο κ. Κρούγκμαν.

Ο κ. Φέργκιουσον έσπευσε να απαντήσει στον καθηγητή του Princeton ότι η κατάσταση δεν είναι ακριβώς όπως την περιγράφει, προειδοποιώντας ότι μία τέτοια πορεία θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα «σπιράλ χρέους, όπου θα αυξάνονται τα επιτόκια, θα διευρύνονται τα ελλείμματα και θα πλήττεται η αξιοπιστία». Οι συγκεκριμένες απόψεις για την υπό κατάρρευση αξιοπιστία της αμερικανικής οικονομίας δεν είναι κάτι καινούργιο, ωστόσο ο συγγραφέας ενίσχυσε τις επισημάνσεις του, τονίζοντας ότι κατά την επόμενη δεκαετία οι αποπληρωμές του αμερικανικού χρέους θα αρχίσουν να υπερβαίνουν τις αμυντικές δαπάνες.

Δεδομένου ότι το 50% του χρέους των ΗΠΑ βρίσκεται στα χέρια ξένων κυβερνήσεων και το 20% ή 847 δισ. δολάρια στην κινεζική κυβέρνηση, οι ΗΠΑ θα αναγκαστούν να προβούν σε σημαντικές περικοπές αμυντικών δαπανών και ως εκ τούτου να θέσουν τη στρατηγική ασφάλειας των ΗΠΑ σε ξένα χέρια.

«Για περισσότερο από ένα χρόνο, που διαρκεί η συγκεκριμένη συζήτηση, οι Κινέζοι έχουν δείξει ότι ενστερνίζονται την ίδια άποψη με τη δική μου, χαρακτηρίζοντας μάλιστα την πορεία της αμερικανικής δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής ως επικίνδυνη. Συνεπώς δεν βρίσκεσαι σε διαφωνία μαζί μου Πολ», τόνισε στον κ. Κρούγκμαν, «αλλά με την κυβέρνηση της Κίνας».

Για την ώρα, τις συζητήσεις φαίνεται να κερδίζει το επιχείρημα του Πολ Κρούγκμαν, δηλαδή ότι οι αρχικές δαπάνες τόνωσης ήταν ανεπαρκείς, δεδομένου του μεγέθους των προβλημάτων της οικονομίας των ΗΠΑ. Κατά τη γνώμη του, ο κ. Φέργκιουσον «δεν έχει μπει στον κόπο να κατανοήσει τις βασικές αρχές» των οικονομικών και οι θέσεις του βασίζονται σε μία «λανθασμένη» ανάγνωση του Τζον Μέιναρντ Κέινς".