Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

Και πάλι για το περιβάλλον

Διαβάζουμε στην "Ναυτεμπορική":

"Το κόστος εκφυλισμού της φύσης

Η ανθρώπινη δραστηριότητα αποδεικνύεται, πολλές φορές, καταστροφική για τη Φύση και τον ίδιο τον Πλανήτη. Μεγάλες εκτάσεις τροπικών δασών -ανάλογες του γεωγραφικού μεγέθους της Βρετανίας- αποψιλώνονται κάθε δύο χρόνια. Και η εξαφάνιση ορισμένων ειδών συμβαίνει με ρυθμούς 1.000 φορές ταχύτερους έναντι του φυσικού μέσου όρου.

Τα παραπάνω στατιστικά στοιχεία έχουν αντίκτυπο σε όλους, για τον απλούστατο λόγο ότι όλοι θα πληρώσουμε το σχετικό «τίμημα». Και, για πρώτη φορά στην ιστορία, οι ερευνητές έχουν τη δυνατότητα να υπολογίσουν το κόστος εκφυλισμού της Φύσης.

Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη για λογαριασμό του περιβαλλοντικού προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών, το κόστος από τη ζημιά που έχει προκληθεί στη Φύση λόγω ανθρώπινης δραστηριότητας υπολογιζόταν το 2008 μεταξύ δύο και 4,5 τρισ. δολαρίων, ποσό που ισοδυναμεί με το συνολικό ΑΕΠ της Βρετανίας ή της Ιταλίας.

Μια δεύτερη μελέτη υπολογίζει το κόστος σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα. Ο εταιρικός όμιλος περιβαλλοντικών ερευνών Trucost εκτιμά ότι το κόστος ανέρχεται στα 6,6 τρισ. δολάρια, ή το 11% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Το συγκεκριμένο ποσό μπορεί να συγκριθεί με τη μείωση -κατά 5,4 τρισ. δολάρια- της αξίας των συνταξιοδοτικών ταμείων στις ανεπτυγμένες χώρες, εξαιτίας της χρηματοοικονομικής κρίσης το 2007 και 2008.

Φυσικά, πρόκειται απλώς για εκτιμήσεις -δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη επιστήμη για τη μέτρηση της ζημιάς που προκαλεί η ανθρώπινη δραστηριότητα στο φυσικό κόσμο- καταδεικνύεται όμως ότι ο κίνδυνοι για την παγκόσμια οικονομία από μεγάλης κλίμακας περιβαλλοντική καταστροφή είναι τεράστιοι.

Και ο λόγος που τον τελευταίον καιρό υπάρχει μια αφύπνιση όσον αφορά το πραγματικό κόστος από την καταστροφή της Φύσης είναι ότι, μέχρι τώρα, κανείς δεν είχε χρειασθεί να το επωμισθεί: επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα δραστηριοποιούνταν εκλαμβάνοντας ως δεδομένο ότι οι φυσικοί πόροι του Πλανήτη είναι ανεξάντλητοι. Αυτό όμως δεν ισχύει.

Το 1998, η υπερχείλιση που ποταμού Γιανγτσέ στην Κίνα προκάλεσε το θάνατο περισσότερων από 4.000 ανθρώπων, εκατομμύρια χρειάσθηκε να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, ενώ το κόστος των υλικών ζημιών άγγιξε τα τριάντα δισ. δολάρια.

Η κινεζική κυβέρνηση συμπέρανε ότι η εκτεταμένη υλοτομία στην περιοχή τα προηγούμενα χρόνια απομάκρυνε τα δένδρα που προστάτευαν από τις πλημμύρες. Το Κέντρο Διεθνών Δασικών Ερευνών εκτιμά ότι η αποψίλωση δασών κόστισε στην κινεζική οικονομία περίπου 12 δισ. δολάρια ετησίως".