"«Μετανάστευσαν» 1.500 επιχειρήσεις σε γειτονικές χώρες την τελευταία τριετία
Στερείται εσόδων η οικονομία μας και δεν επαναπατρίζονται τα κέρδη εξαιτίας του επιπλέον φόρου 5%
Περίπου 1.500 επιχειρήσεις - κάθε μεγέθους και δραστηριότητας- έχουν αποχωρήσει από την ελληνική αγορά στη διάρκεια των τριών τελευταίων χρόνων και μετεγκαταστάθηκαν σε άλλες χώρες της Βαλκανικής, επισημαίνει η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ) και τονίζει την ανάγκη παροχής ισχυρών κινήτρων για την παραμονή τους, με την υιοθέτηση ενός fast track, για τις ελληνικές επιχειρήσεις που επιθυμούν να επενδύσουν.
Ειδικότερα η ΕΣΕΕ αναφέρει ότι, ενώ το εμπόριο «δεν ευθύνεται για τον κίνδυνο χρεοκοπίας του κράτους, εισπράττει σχεδόν πολλαπλασιαστικά τις αρνητικές συνέπειές της». Και τονίζει ότι «επειδή για κάποιους και μόνο η ύπαρξη της μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας συνιστά αίτιο της κρίσης, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι το πρόσκαιρο όφελος κάθε παρέμβασης θα πρέπει να ισορροπεί με το κοινωνικό κόστος που τη συνοδεύει. Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις στη χώρα μας στηρίζουν την απασχόληση και αποτελούν κρίσιμο παράγοντα κοινωνικής συνοχής».
Αναφορικά με τη μετεγκατάσταση των ελληνικών επιχειρήσεων σε άλλες χώρες των Βαλκανίων, η ΕΣΕΕ σημειώνει ότι περίπου 1.500 επιχειρήσεις, ΑΕ και ΕΠΕ όλων των μεγεθών και όλων των κλάδων, ακόμη και του εμπορίου, στο διάστημα 2008- 2010 έχουν αποχωρήσει από την εγχώρια αγορά και έχουν ήδη μετεγκατασταθεί σε γειτονικές μας χώρες.
Και τονίζει ότι η συνεχιζόμενη φυγή προκαλεί «ακατάσχετη αι μορραγία» στην ελληνική αγορά, «αφού οι επιχειρηματίες όχι μόνο θα στερήσουν από έσοδα την οικονομία μας αλλά δεν πρόκειται να επαναπατρίσουν τα κέρδη τους, αφού για την επιστροφή κεφαλαίων θα πρέπει να πληρώσουν επιπλέον φόρο 5%».
Περιγράφοντας μάλιστα την κατάσταση της εσωτερικής αγοράς με τα πιο μελανά χρώματα, αναφέρει ότι σήμερα οι 7 στις 10 επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ρευστότητας, οι 5 στις 10 έχουν διαχειρίσιμα προβλήματα, οι 2 στις 10 έβαλαν λουκέτο, «ενώ αρκετοί έμποροι για να αποφύγουν το κλείσιμο σκέπτονται τη φυγή» και «δυστυχώς, μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, κερδοφόρες και μη, αντί να επενδύσουν στην έδρα τους και στη χώρα όπου αναπτύχθηκαν, μεταναστεύουν αλλού προτού κλείσουν, προτού υπαχθούν στο άρθρο 99 και προτού αδειάσουν τα ταμεία τους».
Επίσης από την αρχή του χρόνου ως σήμερα το εμπόριο έχει 82.500 λιγότερους εργαζόμενους, 45.000 λιγότερους εργοδότες, ενώ 15.000 απασχολούμενοι έχασαν τη δεύτερη δουλειά τους, οι υποαπασχολούμενοι μαζί με τους ανέργους έφθασαν τους 815.000, οι συμβάσεις χρόνου τις 344.000, αυξημένες κατά 4.000 από πέρυσι, 25.000 προστέθηκαν στους μακροχρόνια άνεργους που έφθασαν τους 80.000, ενώ οι άνεργοι άνω του ενός έτους ξεπέρασαν τους 277.000.
Περισσότερα από 200.000 νοικοκυριά, ποσοστό 10%, δεν έχουν εισόδημα από εργασία, καθώς κανένα από τα μέλη τους δεν εργάζεται.
Η κρίση πλήττει με ανελέητη σφοδρότητα τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες του εμπορίου και ιδιαίτερα τους αυτοαπασχολούμενους με προσωπικό.
Τονίζει ακόμη ότι «θα πρέπει να αξιολογηθεί και να ληφθεί υπόψη από την τρόικα το γεγονός ότι η επιχειρηματικότητα στη χώρα μας δεν αντέχει στη λήψη πρόσθετων μέτρων. Χρειάζεται να υπάρξει μια αναθεώρηση στην εφαρμογή των “παλαιών” και περιορισμός των πρόσφατων δημοσιονομικών μέτρων».
Ειδικότερα η ΕΣΕΕ αναφέρει ότι, ενώ το εμπόριο «δεν ευθύνεται για τον κίνδυνο χρεοκοπίας του κράτους, εισπράττει σχεδόν πολλαπλασιαστικά τις αρνητικές συνέπειές της». Και τονίζει ότι «επειδή για κάποιους και μόνο η ύπαρξη της μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας συνιστά αίτιο της κρίσης, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι το πρόσκαιρο όφελος κάθε παρέμβασης θα πρέπει να ισορροπεί με το κοινωνικό κόστος που τη συνοδεύει. Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις στη χώρα μας στηρίζουν την απασχόληση και αποτελούν κρίσιμο παράγοντα κοινωνικής συνοχής».
Αναφορικά με τη μετεγκατάσταση των ελληνικών επιχειρήσεων σε άλλες χώρες των Βαλκανίων, η ΕΣΕΕ σημειώνει ότι περίπου 1.500 επιχειρήσεις, ΑΕ και ΕΠΕ όλων των μεγεθών και όλων των κλάδων, ακόμη και του εμπορίου, στο διάστημα 2008- 2010 έχουν αποχωρήσει από την εγχώρια αγορά και έχουν ήδη μετεγκατασταθεί σε γειτονικές μας χώρες.
Και τονίζει ότι η συνεχιζόμενη φυγή προκαλεί «ακατάσχετη αι μορραγία» στην ελληνική αγορά, «αφού οι επιχειρηματίες όχι μόνο θα στερήσουν από έσοδα την οικονομία μας αλλά δεν πρόκειται να επαναπατρίσουν τα κέρδη τους, αφού για την επιστροφή κεφαλαίων θα πρέπει να πληρώσουν επιπλέον φόρο 5%».
Περιγράφοντας μάλιστα την κατάσταση της εσωτερικής αγοράς με τα πιο μελανά χρώματα, αναφέρει ότι σήμερα οι 7 στις 10 επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ρευστότητας, οι 5 στις 10 έχουν διαχειρίσιμα προβλήματα, οι 2 στις 10 έβαλαν λουκέτο, «ενώ αρκετοί έμποροι για να αποφύγουν το κλείσιμο σκέπτονται τη φυγή» και «δυστυχώς, μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, κερδοφόρες και μη, αντί να επενδύσουν στην έδρα τους και στη χώρα όπου αναπτύχθηκαν, μεταναστεύουν αλλού προτού κλείσουν, προτού υπαχθούν στο άρθρο 99 και προτού αδειάσουν τα ταμεία τους».
Επίσης από την αρχή του χρόνου ως σήμερα το εμπόριο έχει 82.500 λιγότερους εργαζόμενους, 45.000 λιγότερους εργοδότες, ενώ 15.000 απασχολούμενοι έχασαν τη δεύτερη δουλειά τους, οι υποαπασχολούμενοι μαζί με τους ανέργους έφθασαν τους 815.000, οι συμβάσεις χρόνου τις 344.000, αυξημένες κατά 4.000 από πέρυσι, 25.000 προστέθηκαν στους μακροχρόνια άνεργους που έφθασαν τους 80.000, ενώ οι άνεργοι άνω του ενός έτους ξεπέρασαν τους 277.000.
Περισσότερα από 200.000 νοικοκυριά, ποσοστό 10%, δεν έχουν εισόδημα από εργασία, καθώς κανένα από τα μέλη τους δεν εργάζεται.
Η κρίση πλήττει με ανελέητη σφοδρότητα τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες του εμπορίου και ιδιαίτερα τους αυτοαπασχολούμενους με προσωπικό.
Τονίζει ακόμη ότι «θα πρέπει να αξιολογηθεί και να ληφθεί υπόψη από την τρόικα το γεγονός ότι η επιχειρηματικότητα στη χώρα μας δεν αντέχει στη λήψη πρόσθετων μέτρων. Χρειάζεται να υπάρξει μια αναθεώρηση στην εφαρμογή των “παλαιών” και περιορισμός των πρόσφατων δημοσιονομικών μέτρων».
