...και αυτό είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί για έναν άνθρωπο και για μια κοινωνία. Ολα τα υπόλοιπα αναιρούν το νόημα ύπαρξης της ίδιας της Οικονομικής. Ολα τα υπόλοιπα αποτελούν το άλλοθι λήψης αισχρών αποφάσεων, με την χρήση των αρχών της Οικονομικής κατά το δοκούν. Και επειδή, μετά από μακροχρόνια συνύπαρξη, οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ ιών και ξενιστών καταλήγουν να είναι συμβιωτικές, φτάσαμε να θεωρούμε ότι ότι τίποτα δεν είναι ανεπίτρεπτο και ότι όλα μπορούν να συσχετιστούν μεταξύ τους -ανεξαρτήτως ηθικού παρονομαστή, ανεξαρτήτως επιστημονικά μακροοικονομικής τεκμηρίωσης. Κι όλα αυτά προκειμένου να επιτευχθεί ένας στόχος, του οποίου η χρησιμότητα συμπεραίνεται από αυτοαναφορικές ή ετεροκαθοριζόμενες προτάσεις.
