"Αλλαγή του εργατικού νόμου ζητούν οι βρετανοί εργοδότες
Αλ. Καψύλης
Η μεγαλύτερη εργοδοτική ένωση της Βρετανίας CΒΙ- εκπροσωπεί περισσότερες από 240.000 βρετανικές επιχειρήσεις- κάλεσε χθες την κυβέρνηση του Ντέιβιντ Κάμερον να αναθεωρήσει την ήδη «ευέλικτη» εργατική νομοθεσία της χώρας προς τρεις κατευθύνσεις: πρώτον, για να καταστήσει δυσχερέστερη την πραγματοποίηση απεργιακών κινητοποιήσεων από τους δημοσίους υπαλλήλους· δεύτερον, για να διευκολύνει (ακόμη περισσότερο) τις μαζικές απολύσεις εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα· τρίτον, για να διευκολύνει τις προσλήψεις απεργοσπαστών. Διότι στόχος του τρίτου αιτήματος είναι οι με συνοπτικές διαδικασίες προσλαμβανόμενοι να καλύπτουν τις θέσεις απεργών υπαλλήλων και εργατών των επιχειρήσεων.
Ο Ανταμ Σμιθ (Adam Smith) είναι ο πρώτος οικονομολόγος - φιλόσοφος που επισήμανε τις αρχές βάσει των οποίων λειτουργεί η οικονομία της αγοράς και θεωρείται ως θεμελιωτής της Πολιτικής Οικονομίας, δεδομένου του ότι συνέδεσε την λειτουργία της οικονομίας, με τη λειτουργία του κράτους και της κοινωνίας. Γράφει, λοιπόν, στο περίφημο βιβλίο του «Ερευνα για τη φύση και τα αίτια του πλούτου των εθνών» (1776):
"Η πραγματική τιμή ενός πράγματος, αυτό που πραγματικά κοστίζει στον άνθρωπο ο οποίος θέλει να το αποκτήσει, είναι ο μόχθος και ο κόπος της απόκτησής του. Αυτό που ένα πράγμα αξίζει για κάποιον που το έχει αποκτήσει και θέλει να το διαθέσει ή να το ανταλλάξει με κάτι άλλο είναι ο κόπος που μπορεί να εξοικονομήσει για τον εαυτό του και που μπορεί να επιβαρύνει άλλους ανθρώπους. Αυτό που αγοράζουμε με χρήματα ή με αγαθά το προμηθευόμαστε με τόση εργασία, όση θα χρειαζόταν για να το αποκτήσουμε από το μόχθο του σώματός μας. Τα χρήματα ή αυτά τα αγαθά μάς απαλλάσσουν απ’ αυτόν τον μόχθο. Περιέχουν την αξία μιας περιορισμένης ποσότητας εργασίας, την οποία ανταλλάσσουμε με αυτό που υποτίθεται ότι εκείνη τη στιγμή περιέχει αξία ίσης ποσότητας. Η εργασία ήταν η πρώτη τιμή, τα αρχικά χρήματα για αγορά που πληρώνονταν για κάθε πράγμα. Όλο ο πλούτος του κόσμου αρχικά αγοράστηκε όχι με χρυσό και άργυρο, αλλά με την εργασία, και η αξία του γι’ αυτούς που τον κατέχουν και θέλουν να τον ανταλλάξουν με κάποια νέα προϊόντα είναι ακριβώς ίση με την ποσότητα εργασίας την οποία ο πλούτος αυτός τους επιτρέπει να αγοράσουν ή να ελέγχουν".
Μάλλον πάει κι αυτός για την πυρά (μαζί με τον Κέϋνς).
Οι βρετανοί εργοδότες ζητούν συγκεκριμένα από την κυβέρνηση Κάμερον να τεθεί κατώτατο όριο 40% των ψήφων του συνόλου των εγγεγραμμένων μελών ενός εργατικού σωματείου για την πραγματοποίηση απεργιακών κινητοποιήσεων- σήμερα αρκεί η απλή πλειοψηφία των παρόντων στη γενική συνέλευση του σωματείου. Ζητούν επίσης να τους επιτραπεί να προσλαμβάνουν εποχικούς εργαζομένους για να αντικαταστήσουν τους απεργούς. Να παραταθεί από 7 σε 14 ημέρες ο χρόνος που θα μεσολαβεί από την απόφαση ενός συνδικάτου για απεργία ως την έναρξη των κινητοποιήσεων, για να υπάρξει εκ μέρους της διοίκησης της επιχείρησης ο απαραίτητος χρόνος να προετοιμάσει τον απεργοσπαστικό μηχανισμό. Τέλος, η εργοδοτική ένωση CΒΙ ζητεί από την κυβέρνηση να μειωθεί από τις 90 στις 30 ημέρες η περίοδος διαπραγματεύσεων μιας επιχείρησης με τους εκπροσώπους των εργαζομένων και τα συνδικάτα προκειμένου να προχωρήσει σε ευρείας κλίμακας απολύσεις. «Οταν μια νόμιμη απεργία απειλεί να διακόψει την παροχή υπηρεσιών οι οποίες επηρεάζουν τη ζωή των πολιτών, είναι δίκαιο να γίνουν αυστηρότερες οι προϋποθέσεις για την πραγματοποίηση της απεργίας» δήλωσε ο αναπληρωτής γενικός διευθυντής της CΒΙ Τζον Κρίντλαντ. Εντονα δραστηριοποιείται υπέρ των μεταρρυθμίσεων των εργατικών νόμων ο δήμαρχος του Λονδίνου Μπορίς Τζόνσον, ο οποίος διαμαρτυρήθηκε χθες έντονα για την απεργία των εργαζομένων στο μετρό της βρετανικής πρωτεύουσας που «δυσκολεύει δραματικά τις μετακινήσεις και εν γένει τη ζωή των Λονδρέζων».
Ο Ανταμ Σμιθ (Adam Smith) είναι ο πρώτος οικονομολόγος - φιλόσοφος που επισήμανε τις αρχές βάσει των οποίων λειτουργεί η οικονομία της αγοράς και θεωρείται ως θεμελιωτής της Πολιτικής Οικονομίας, δεδομένου του ότι συνέδεσε την λειτουργία της οικονομίας, με τη λειτουργία του κράτους και της κοινωνίας. Γράφει, λοιπόν, στο περίφημο βιβλίο του «Ερευνα για τη φύση και τα αίτια του πλούτου των εθνών» (1776):
"Η πραγματική τιμή ενός πράγματος, αυτό που πραγματικά κοστίζει στον άνθρωπο ο οποίος θέλει να το αποκτήσει, είναι ο μόχθος και ο κόπος της απόκτησής του. Αυτό που ένα πράγμα αξίζει για κάποιον που το έχει αποκτήσει και θέλει να το διαθέσει ή να το ανταλλάξει με κάτι άλλο είναι ο κόπος που μπορεί να εξοικονομήσει για τον εαυτό του και που μπορεί να επιβαρύνει άλλους ανθρώπους. Αυτό που αγοράζουμε με χρήματα ή με αγαθά το προμηθευόμαστε με τόση εργασία, όση θα χρειαζόταν για να το αποκτήσουμε από το μόχθο του σώματός μας. Τα χρήματα ή αυτά τα αγαθά μάς απαλλάσσουν απ’ αυτόν τον μόχθο. Περιέχουν την αξία μιας περιορισμένης ποσότητας εργασίας, την οποία ανταλλάσσουμε με αυτό που υποτίθεται ότι εκείνη τη στιγμή περιέχει αξία ίσης ποσότητας. Η εργασία ήταν η πρώτη τιμή, τα αρχικά χρήματα για αγορά που πληρώνονταν για κάθε πράγμα. Όλο ο πλούτος του κόσμου αρχικά αγοράστηκε όχι με χρυσό και άργυρο, αλλά με την εργασία, και η αξία του γι’ αυτούς που τον κατέχουν και θέλουν να τον ανταλλάξουν με κάποια νέα προϊόντα είναι ακριβώς ίση με την ποσότητα εργασίας την οποία ο πλούτος αυτός τους επιτρέπει να αγοράσουν ή να ελέγχουν".
Μάλλον πάει κι αυτός για την πυρά (μαζί με τον Κέϋνς).
