Οπως διαβάζουμε στα "Νέα":
«Παιχνίδια» με τις τιμές του ελληνικού ελαιολάδου στη Βρετανία
ΤΗΝ ΑΝΙΟΥΣΑ έχει πάρει η τιμή του ελαιολάδου στη Βρετανία, όπου λόγω της ζήτησης έχει αυξηθεί 20% σε σχέση με πέρυσι, με τους εισαγωγείς να «καρφώνουν» ως υπεύθυνους τους έλληνες παραγωγούς ότι δημιουργούν στοκ προϊόν, στο πλαίσιο της γενικότερης αβεβαιότητας που δημιουργεί η κρίση.
Σε δημοσίευμά της η βρετανική εφημερίδα «Ιndependent» επικαλείται δήλωση του επικεφαλής της μεγαλύτερης βρετανικής φίρμας ελαιολάδου Filippo Βerio ότι «οι έλληνες ελαιοκαλλιεργητές θεωρούν πως η αποθεματοποίηση ελαιολάδου σε δεξαμενές αποτελεί ένα ασφαλέστερο στοίχημα από την κατάθεση ρευστού στις ελληνικές τράπεζες».
Τις αιχμές των Βρετανών αρνούνται κατηγορηματικά τόσο οι έλληνες παραγωγοί όσο και η βιομηχανία (ΣΕΒΙΤΕΛ), εξηγώντας ότι το ελληνικό μερίδιο είναι πολύ μικρό για να προκαλέσει τόσο μεγάλη επίπτωση σε μια αγορά σαν τη βρετανική. Αλλωστε, όπως εξηγούν, από την περσινή σοδειά των περίπου 250.000 τόνων η αδιάθετη ποσότητα δεν ξεπερνά τους 40.000 (16%).
Σε μια παγκόσμια παραγωγή που πλησιάζει τα 2,3 εκατομμύρια τόνους ελαιολάδου, στην οποία δεσπόζουσα θέση κατέχει η ισπανική με 1,5 εκατ. τόνους, η ελληνική παραγωγή είναι ασήμαντη για να επηρεάζει τις εξελίξεις στο μέτωπο των τιμών, σημειώνει στα «ΝΕΑ» ο γενικός διευθυντής του ΣΕΒΙΤΕΛ Γιώργος Οικονόμου. Πόσω μάλλον οι ελάχιστες ποσότητες που εξάγουμε στη Βρετανία- μόνο... 1.500 τόνοι.
Συμφέροντα διακινητών
Παράγοντες του χώρου δεν αποκλείουν τέτοιες πληροφορίες να διοχετεύονται από συμφέροντα Ιταλών ή Ισπανών που αγοράζουν χύμα ελληνικό ελαιόλαδο και το μεταπωλούν τυποποιημένο προκειμένου να πιεστούν οι παραγωγοί να πουλήσουν σε χαμηλότερες τιμές. Αλλωστε η πρακτική των ελαιοπαραγωγών να αποθεματοποιούν μέρος της σοδειάς δεν είναι κάτι καινούργιο. Κατά κανόνα, διατηρούν μια ποσότητα προς το τέλος της περιόδου για να πετύχουν υψηλότερες τιμές, σαν αυτές που φέρνει μαζί της η έναρξη κάθε νέας ελαιοκομικής περιόδου, με την ελπίδα βέβαια ότι δεν θα υπάρξει υπερβάλλουσα παραγωγή. Οι τιμές έχουν εκτιναχθεί στα ύψη λόγω και της ανόδου της ζήτησης ελαιολάδου διεθνώς. Οι έλληνες παραγωγοί βλέπουν με ικανοποίηση την αύξηση της ζήτησης από ΗΠΑ και Αυστραλία. Η βρετανική εφημερίδα, ωστόσο, αναφέρει πως ο δισταγμός των ελλήνων παραγωγών να πουλήσουν το ελαιόλαδό τους μπορεί να οδηγήσει σε έκρηξη τιμών.
«Η Ελλάδα είναι μία πηγή υψηλής ποιότητας εξαιρετικά παρθένου ελαιόλαδου και αυτό προκαλεί αυξημένη πίεση στις τιμές. Κάποια στιγμή το ελαιόλαδο θα πουληθεί, όμως βραχυχρόνια μπορεί να προκαλέσει εκτίναξη των τιμών», σημειώνει ο W. Ζanre, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας. Στο δημοσίευμα υποστηρίζεται ότι υπάρχουν ανησυχίες πως οι ισπανοί παραγωγοί θα υιοθετήσουν μία παρόμοια στρατηγική ως αποτέλεσμα της υποβάθμισης της πιστοληπτικής ικανότητας της Ισπανίας που αύξησε την αβεβαιότητα σχετικά με τη δημοσιονομική σταθερότητα της οικονομίας.
(*): στην Κατοχή, οι λαδέμποροι θεωρούνταν υπεύθυνοι για την εκρηκτική άνοδο της τιμής του ελαιολάδου. Η αυξημένη ζήτηση και η χρήση του ελαιολάδου ως "νόμισμα" και είδος συναλλαγών φυσικά και συνέβαλε στην αύξηση της τιμής του, όμως η κυριότερη αιτία ήταν η (σε αισχρό σημείο) αποθεματοποίησή του από τους λαδέμπορους. Οσο, μάλιστα, ανέμεναν να συνεχιστεί η Γερμανική κατοχή, τόσο περισσότερο αποθεματοποιούσαν το ελαόλαδο, και μάλιστα, όχι μόνο για να κερδίσουν περισσότερο από την υψηλότερη τιμή, αλλά για να έχουν την δυνατότητα να έχουν τεράστια οικονομική δύναμη (μιας που, όπως είπαμε, το ελαιόλαδο επείχε θέση νομίσματος). Ετσι, λοιπόν, όταν ορισμένοι μεγαλολαδέμποροι μάθαιναν τα νέα από το μέτωπο των μαχών της ερήμου, φώναζαν "Βάστα Ρόμελ". Ο λαός, εκείνη την εποχή, είχε και μια έκφραση: "κατάρα στον λαδέμπορα".
