Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

Τα παρεπόμενα των ισοτιμιών

Οπως διαβάζουμε στην "Ελευθεροτυπία":

"Ελβετική τρικλοποδιά σε χιλιάδες δανειολήπτες
Θερμό καλοκαίρι σε χιλιάδες δανειολήπτες επιφυλάσσει η μεγάλη ανατίμηση του ελβετικού φράγκου.

Χιλιάδες δανειολήπτες που είχαν προτιμήσει τα τελευταία δύο χρόνια να πάρουν το στεγαστικό τους δάνειο σε ελβετικό φράγκο, στην προσπάθειά τους να παρακάμψουν τα υψηλά επιτόκια του ευρώ, «έχουν» λαχταρίσει διαπιστώνοντας ότι η μηνιαία δόση τους είναι πλέον αυξημένη κατά 17% με 20%. Εκπληκτοι αντιλαμβάνονται ακόμη ότι το συνολικό τους χρέος προς την τράπεζα, αντί να μειώνεται με την πάροδο του χρόνου, έχει αυξηθεί σε σχέση με το αρχικό ποσόν που είχαν εκταμιεύσει από την Τράπεζα.

Από 1,51 στο 1,34

Η δυσάρεστη έκπληξη συνδέεται με την ανατίμηση του ελβετικού νομίσματος κατά 15% τον τελευταίο χρόνο. Τον Ιούλιο του 2009, η ισοτιμία ευρώ/φράγκου κυμαίνονταν στα 1,51-1,52 και φέτος το ευρώ έχει υποχωρήσει στα επίπεδα του 1,33-1,34. Ετσι ο δανειολήπτης που θα πρέπει να καταβάλλει το μήνα 700 ελβετικά φράγκα για την εξυπηρέτηση του δανείου του, φέτος θα πρέπει να πληρώσει στην Τράπεζά του περίπου 525 ευρώ, ενώ πέρυσι για την ίδια δόση θα χρειαζόταν να καταβάλει μόνο 455 ευρώ. Με άλλα λόγια το δάνειο έγινε ακριβότερο κατά 75 ευρώ ή 17%.

Ομως δεν είναι μόνο η ακριβότερη δόση, η οποία προστίθεται στον ορυμαγδό των ανατιμήσεων με τον οποίο είναι αντιμέτωποι όλοι οι καταναλωτές εξαιτίας των αλλεπάλληλων αυξήσεων του ΦΠΑ και των άλλων εμμέσων φόρων.

Το ρίσκο της επιλογής του δανείου σε συνάλλαγμα στην προκειμένη περίπτωση αυξάνει το βαθμό υπερχρέωσης του δανειολήπτη. Για παράδειγμα, αν ένας δανειολήπτης πέρυσι είχε δανειστεί 65.000 ευρώ (100.000 ελβετικά φράγκα), φέτος παρ' όλο που στη διάρκεια του έτους θα έχει αποπληρώσει ένα μέρος του χρέους του πληρώνοντας κάθε μήνα μέρος των χρεολυσίων, εκτός από τους οφειλόμενους τόκους, θα βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να οφείλει στην Τράπεζα 75.000 ευρώ.

Καταφύγιο στη σταθερότητα

Στο ελβετικό φράγκο στράφηκαν πολλοί δανειολήπτες λίγο πριν ξεσπάσει η χρηματοπιστωτική κρίση το 2008. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα ξεκίνησε από το 2003 ν' αυξάνει το βασικό της επιτόκιο, με αποτέλεσμα να φτάσει τον Ιούλιο του 2008 στο 4,25%. Το επιτόκιο αυτό αποτελούσε και τη βάση για τον υπολογισμό του κόστους δανεισμού κυρίως στα στεγαστικά δάνεια. Την περίοδο εκείνη λοιπόν, αρκετοί νέοι δανειολήπτες, αλλά και πολλοί από εκείνους που ήδη είχαν λάβει δάνειο, στράφηκαν στο ελβετικό φράγκο, το οποίο διατηρούσε ακόμη ελκυστικά επιτόκια.

Ακόμη και μετά το 2008, όταν η ΕΚΤ ακολούθησε αντίστροφη πορεία μειώνοντας τα επιτόκιά της, το φράγκο διατήρησε το συγκριτικό του πλεονέκτημα, καθώς οι Τράπεζες άρχισαν να χρησιμοποιούν ως βάση για τη διαμόρφωση του τελικού επιτοκίου το euribor, το οποίο εξαιτίας της κρίσης άρχισε την ανοδική του κούρσα.

Ομως η αλλαγή αυτή συνοδεύτηκε από το κλείσιμο της στρόφιγγας των δανείων γενικότερα εξαιτίας των προβλημάτων ρευστότητας που προκάλεσε η κρίση του ελληνικού Δημόσιου Χρέους. Η περιορισμένη ρευστότητα του συστήματος φαίνεται ότι ταλανίζει ακόμη τις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες αναγκάζονται να προσφέρουν υψηλότερα επιτόκια καταθέσεων για να προσελκύσουν πελατεία. Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε η Τράπεζα της Ελλάδος, το επιτόκιο νέων καταθέσεων από νοικοκυριά με συμφωνημένη διάρκεια έως ένα έτος διαμορφώθηκε τον Μάιο στο 3,42% από 2,98% που ήταν τον προηγούμενο μήνα".