Στην Γαλλία τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά: τα περισσότερα προάστια των μεγάλων πόλεων της Γαλλίας (τα ονομαζόμενα banlieues)μαστίζονται από ανεργία, παραβατικότητα (έως και σκληρή εγκληματικότητα), περιθωριοποιημένα κοινωνικά (και οικονομικά) στρώματα, εξεγέρσεις.
Οπως διαβάζουμε στο "Βήμα":
"Ζωή χωρίς ελπίδα για 5 εκατ. κολασμένους
Η κουρτίνα που κάλυπτε τα γκέτο σχίστηκε ξανά με τα θανάσιμα πυρά αστυνομικού κατά ληστή και τις ταραχές που ακολούθησαν
Ρατσισμός, φτώχεια, ανεργία, «ανύπαρκτες» δημόσιες υπηρεσίες, εγκληματικότητα και εγκατάλειψη. Αυτή είναι η εικόνα που παρουσιάζουν αυτή τη στιγμή 600-700 «Ευαίσθητες Αστικές Περιοχές» στη Γαλλία, τα υποβαθμισμένα προάστια όπου ζουν συνολικά 5 εκατ. άτομα, γάλλοι πολίτες και αρκετοί μετανάστες. Τα σοβαρά επεισόδια που σημειώθηκαν το Σαββατοκύριακο στο φτωχό προάστιο Βιλνέβ της Γκρενόμπλ, με αφορμή τον θάνατο από αστυνομικά πυρά ενός 27χρονου ληστή, έφεραν για άλλη μία φορά στην επιφάνεια το πρόβλημα των «γκετοποιημένων» περιοχών και, όπως δήλωσε ο δήμαρχος της Γκρενόμπλ Μισέλ Ντεστό, « της ανάγκης όχι μόνο για αστυνομική καταστολή, αλλά για βιώσιμη και μακροπρόθεσμη πολιτική αναζωογόνησης των προαστίων ».
Η κατάσταση που επικρατεί στο προάστιο της Βιλνέβ είναι ενδεικτική του τι συμβαίνει γενικώς στα γαλλικά προάστια. Αποτελούνται σε μεγάλο βαθμό από μετανάστες και, τη στιγμή που το εθνικό ποσοστό ανεργίας της Γαλλίας ανέρχεται στο 10%, στα προάστια μπορεί να αγγίξει ως και το 40%. « O κόσμος έχει πληγεί πολύ από την οικονομική κρίση. Εχει σημειωθεί σημαντική αύξηση στην παραοικονομία και μια σχετικά μικρή συμμορία νεαρών έχει επιβάλει τον δικό της νόμο, δημιουργώντας ένα έντονο κλίμα ανασφάλειας » εξηγεί ο κ. Ντεστό.
Η γαλλική κυβέρνηση προσπαθεί να ενισχύσει την αστυνόμευση των φτωχών προαστίων με περιπολίες πάνοπλων αστυνομικών, όμως πολλές από αυτές τις περιοχές έχουν καταντήσει «άβατο» για τους εκπρόσωπους του νόμου. Οπως κατήγγειλε μάλιστα ο κ. Ντεστό, τα τελευταία χρόνια το γαλλικό κράτος μείωσε την αστυνομική δύναμη της πόλης του από 720 σε 600 άτομα. Για να κατασταλούν τα επεισόδια των τελευταίων ημερών, οι Αρχές πλημμύρισαν την πόλη με μια έκτακτη δύναμη 240 «Ράμπο».
Πολλές από τις συνοικίες που χτίστηκαν τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 και σήμερα στεγάζουν σε δαιδαλώδεις και κακοσυντηρημένες εργατικές πολυκατοικίες μετανάστες και εργάτες, έχουν μετατραπεί σε γκέτο όπου βασιλεύουν οι διακρίσεις, η φτώχεια και η αμάθεια. Τα παιδιά εκεί σπάνια τελειώνουν τη βασική εκπαίδευση και δυσκολεύονται ιδιαίτερα να βρουν μια ικανοποιητική δουλειά. « Τα κέρδη από τα ναρκωτικά είναι υπερπολλαπλάσια εκείνων που μπορεί να αποκομίσει κανείς από μια τίμια εργασία- αν καταφέρει να τη βρει. Τα παιδιά μπλέκονται από νωρίς στα διάφορα κυκλώματα. Υπολογίζεται ότι ένας 13χρονος μπορεί να κερδίσει ως και 150 ευρώ την ημέρα σαν τσιλιαδόρος των εμπόρων ναρκωτικών » εκτιμούν οι Αρχές".
Φυσικά αυτά δεν συμβαίνουν μόνο στην Γαλλία, ούτε και αποτελούν σημεία αποκλειστικά της τρέχουσας περιόδου. Στην Βρετανία των αρχών του '80, στο Brixton (αλλά και σε άλλες πόλεις), υπήρχαν συνεχείς αναταραχές, οι οποίες λάμβαναν μεγαλύτερη διάσταση καθώς η ανεργία αυξανόταν. Το ίδιο συνέβει και με τα κύματα εγκληματικότητας στην Νέα Υόρκη, στις περιοχές πέραν του Manhattan. Καλό είναι να έχουμε υπόψη μας και αυτή την διάσταση της ανεργίας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Οπως έλεγε και ο διάσημος ψυχίατρος Ronald Laing: "όταν η εμπειρία κάποιου είναι κατεστραμένη, τότε η συμπεριφορά του θα είναι καταστροφική".
