Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

και από ιστορικής απόψεως να το δούμε, οι καταδότες ανθούν υπό Γερμανικό καθεστώς...

Οπως διαβάζουμε:

"Καταδότες φοροφυγάδων

Είναι νέος τύπος επιτυχημένων «επιχειρηματιών». Οι λαθρέμποροι πληροφοριών για φοροφυγάδες κάνουν χρυσές δουλειές στη Γερμανία. Τα CD με τα σχετικά στοιχεία γίνονται ανάρπαστα από τις Αρχές. Το τελευταίο παράδειγμα είναι ένας ψηφιακός δίσκος που προσφέρθηκε για πώληση στην κυβέρνηση του κρατιδίου Σλέσβικ-Χολστάιν. Σε αυτόν περιέχονται τα ονόματα εκατοντάδων Γερμανών οι οποίοι έχουν μεταφέρει παρανόμως 500 εκατ. ευρώ στην κρατική τράπεζα του Λιχτενστάιν LLΒ. Οι Αρχές στο Κίελο (πρωτεύουσα του κρατιδίου) εξετάζουν τώρα την πραγματική «αξία» των στοιχείων. Κανείς δεν αμφιβάλλει όμως ότι θα προβούν σύντομα στην αγορά τους.

Γενεύη, Ζυρίχη, Βαντούζ: «Το τρίγωνο των Βερμούδων» για τη γερμανική οικονομία. Στις τράπεζές τους εξαφανίζονται κάθε χρόνο δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ που θα έπρεπε να καταλήξουν κανονικά στα ταμεία του γερμανικού κράτους. Οι κυβερνήσεις του Λιχτενστάιν και της Ελβετίας υπόσχονται μεν συνεχώς ότι θα βάλουν φραγμό στη ροή μαύρου χρήματος στις χώρες τους. Τα μέτρα που έχουν πάρει όμως ως τώρα είναι μικρόψυχα και αναποτελεσματικά. « Περισσότερο νοιάζονται να βρουν αυτούς που κάνουν αποκαλύψειςπαρά εκείνους που παρανομούν » λέει ελβετός αναλυτής.

Ωστόσο ακριβώς η ολιγωρία των «τραπεζικών» χωρών είναι εκείνη που επιτρέπει στο λαθρεμπόριο πληροφοριών να αναπτυχθεί σε νέο οικονομικό κλάδο. Το επίκεντρό του είναι αυτή τη στιγμή στο κρατίδιο Βόρεια ΡηνανίαΒεστφαλία, όπου οι Αρχές διερευνούν τα στοιχεία πολλών νέων CD.

« Το 2010 είναι ο χρόνος του boom στα CD » λέει ο διευθυντής της Γερμανικού Συνδικάτου Φορολογουμένων DSΤG Ντίτερ Οντρατσεκ. Αυτό εξηγεί και τον πανικό των παραβατών. Ως τα τέλη Ιουνίου είχαν γίνει ήδη 25.000 αυτοκαταγγελίες- έναντι περίπου 2.000 ετησίως τα προηγούμενα χρόνια. Ο φόβος, πρόσθεσε, να βρεθούν τα ονόματά τους σε ένα από τα CD, εξωθεί πολλούς φοροφυγάδες να κάνουν από μόνοι τους το πρώτο βήμα προς τις Αρχές.

Χ άρη στα CD, λέει ο ίδιος, το γερμανικό κράτος έχει εισπράξει ως τώρα 1,5 δισ. ευρώ. « Δυστυχώς έχουμε λίγους διώκτες του οικονομικού εγκλήματος » λέει. « Αν είχαμε αρκετούς, θα είχαμε μαζέψει ήδη πάνω από 10 δισ. ευρώ ».

Η πρεμιέρα του νέου κλάδου έγινε το 2009 στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, όταν οι εφοριακές αρχές αγόρασαν ένα CD από κάποιον Χάινριχ Κλέμπερ, πρώην λογιστή της τράπεζας LGΤ (Λιχτενστάιν). Τα «λύτρα της προδοσίας»: 4,6 εκατ. ευρώ. Το CD αποδείχθηκε όμως «κότα με το χρυσό αβγό», αφού απέφερε «υπεραξία» ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων- τόσο από πληρωμές φόρων εκ των υστέρων όσο και από πρόστιμα.

Το πιο «αξιοπερίεργο» ήταν όμως το CD που αγοράστηκε τον περασμένο Φεβρουάριο από το ίδιο κρατίδιο με δεδομένα γερμανών πελατών της ελβετικής Credit Suisse. Τα στοιχεία του αφορούσαν την περίοδο 2007-2008. Ο ανώνυμος πωλητής είχε αντιγράψει τις πράξεις φοροδιαφυγής από τους κομπιούτερ της τράπεζας με τα χέρια του- κάτι που του κόστισε προφανώς πολύμηνη δουλειά. « Πρόκειται για αρχαϊκό τρόπο κλοπής » λέει στέλεχος της Υπηρεσίας Δίωξης Φοροδιαφυγής του Ντίσελντορφ. « Το καλό της είναι όμως ότι δεν αφήνει ίχνη ». Ο πληροφοριοδότης πήρε ως ανταμοιβή 2,5 εκατ. ευρώ.

« Ενα μέρος από αυτά πήγε για τον κόπο του » πρόσθεσε το ίδιο στέλεχος.

Ε νδιάμεσα βέβαια- λόγω υπερπροσφοράς- οι τιμές πέφτουν κάθετα. Παράδειγμα, ένα CD από τον περασμένο Ιούνιο, που κόστισε στο κρατίδιο της Κάτω Σαξωνίας «μόλις» 185.000 ευρώ. Παρόμοια πεσμένες είναι οι τιμές για δίσκους που έχουν προσφερθεί για αγορά στο Αμβούργο, στο Ντίσελντορφ, στην Κολωνία, στη Φραγκφούρτη και στη Στουτγάρδη.

Το πώς θα αντιδράσουν οι τράπεζες στο νέο κύμα πωλήσεων είναι άδηλο.

Ως τώρα έκαναν ό,τι μπορούσαν για να συγκαλύψουν τις παρανομίες. Η LLΒ του Λιχτενστάιν είχε πληρώσει μάλιστα 9 εκατ. ευρώ σε εκβιαστές για να πάρει πίσω τα στοιχεία γερμανών πελατών της. Οι λαθρέμποροι όμως έχουν «ξεσαλώσει». Οι πωλήσεις τους σημειώνουν ρεκόρ. Και σε αυτό οι τράπεζες δεν μπορούν πλέον να βάλουν φρένο, ούτε με «λαδώματα» ούτε καν με την αρωγή των κυβερνήσεων των χωρών τους".