" Ο Ούγγρος πρωθυπουργός «σνομπάρει» το ΔΝΤ
H «παγκόσμια πρωταθλήτρια», όπως αποκάλεσε τη χώρα του ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, Βίκτορ Ορμπαν, μετά τη συνάντησή του την Τετάρτη, με τη Γερμανίδα καγκελάριο, κ. Μέρκελ, δεν χρειάζεται να διαπραγματευθεί μια νέα πιστωτική γραμμή με το ΔΝΤ, όταν λήξει η τρέχουσα, τον Οκτώβριο. Ενα 24ωρο αργότερα, με το κλείσιμο του Κοινοβουλίου για τις θερινές διακοπές, και αφού είχε σταματήσει τις συνομιλίες με το ΔΝΤ ανακοινώνοντας ότι δεν θα αντλήσει τα τελευταία 5,5 δισ. ευρώ της οικονομικής βοήθειας, ο κ. Ορμπαν έκανε μια ενδιαφέρουσα πρόταση προς την Ευρωπαϊκή Ενωση. Τονίζοντας ότι το θέμα των υπέρογκων δημόσιων ελλειμμάτων είναι ευρωπαϊκό και όχι ουγγρικό πρόβλημα, ζήτησε από τις Βρυξέλλες να καταρτίσουν ενιαίο, συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα προγραμματισμού συρρίκνωσης των δημόσιων ελλειμμάτων των κρατών–μελών της.
Αν και πρόκειται για ενδιαφέρουσα ιδέα, που αναβαθμίζει το προφίλ της Ενωσης ως ενιαίας οντότητας, αναλυτές ήδη κάνουν λόγο για το «σνομπάρισμα» του ΔΝΤ από τον κ. Ορμπαν, χαρακτηρίζοντάς το μέγα λάθος. Οπως τονίζουν, ο Ούγγρος πρωθυπουργός κάνει λάθος να πιστεύει ότι θα μπορέσει να αντλήσει δανεισμό ή οικονομική βοήθεια άλλου είδους από τις Βρυξέλλες ή την Παγκόσμια Τράπεζα χωρίς την έγκριση του Ταμείου...".
(επιτρέψτε μου να πω ότι ο τίτλος του άρθρου, αν και γλαφυρός, είναι μονόπλευρος, καθώς δεν συνοψίζει τις προτάσεις του Ούγγρου πρωθυπουργού).
Για το ίδιο θέμα και το επόμενο άρθρο της "Καθημερινής":
" «Ας ασχοληθεί με χώρες που χρειάζονται άμεση υποστήριξη»
Λόγο για την ανάκτηση της οικονομικής εθνικής κυριαρχίας της Ουγγαρίας έκανε, την Πέμπτη, ο πρωθυπουργός της χώρας, Βίκτορ Ορμπαν, ώστε να ξεφύγει η τελευταία από την παγίδα του χρέους, την οποία ο ίδιος απέδωσε στις λανθασμένες πολιτικές του σοσιαλιστή προκατόχου του. Ο κ. Ορμπαν έδωσε σαφή προτεραιότητα στη συνεννόηση της κυβέρνησής του με την Ευρωπαϊκή Ενωση, θέτοντας στο περιθώριο τον ρόλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ). «Τις επόμενες εβδομάδες και μήνες, η Ουγγαρία θα διαπραγματευθεί με την Ε.Ε... και το ΔΝΤ, το οποίο έχει ολοκληρώσει την αποστολή του, θα απασχοληθεί με χώρες που χρειάζονται την άμεση υποστήριξή του», δήλωσε ο κ. Ορμπαν.
Ο Ούγγρος πρωθυπουργός ζήτησε από το Κοινοβούλιο να υπερψηφίσει νομοσχέδιο για την αύξηση της φορολογίας των τραπεζών, παρά την αντίθεση γνώμη τόσο του ΔΝΤ όσο και των Βρυξελλών, που θεωρούν ότι το μέτρο αυτό θα πλήξει την ανταγωνιστικότητα του τραπεζικού συστήματος στην Ουγγαρία. Αργά την Πέμπτη, πράγματι, υπερψηφίστηκε το νομοσχέδιο για την επιβολή φόρου 0,5% επί των περιουσιακών στοιχείων των τραπεζών, με στόχο την άντληση 187 δισ. φιορινιών ή 844 εκατ. δολαρίων μέσα στην επόμενη τριετία. Λίγες ώρες μετά, δηλαδή την Παρασκευή, η Moody’s ανακοίνωσε ότι εξετάζει την πιθανή υποβάθμιση της χώρας, αποτελώντας την πρώτη υπηρεσία πιστοληπτικής αξιολόγησης που αντιδρά στην κατάρρευση των συνομιλιών της χώρας με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ.
Ο κ. Ορμπαν, πάντως, δεσμεύτηκε την τήρηση του όρου των Βρυξελλών για τον περιορισμό των δημόσιων ελλειμμάτων των κρατών–μελών της Ε.Ε. στο πλαφόν του 3% του ΑΕΠ. Ζήτησε όμως τη δίκαιη αντιμετώπιση της χώρας του σε αυτήν την προσπάθεια, συγκεκριμένα, δε, να της δοθούν χρονικά περιθώρια ανάλογα με αυτά άλλων κρατών. Το δημόσιο χρέος της Ουγγαρίας ανέρχεται στο 80% του ΑΕΠ της. Στόχος της κυβέρνησης να μειωθεί στο 70% ή και το 60%, υποστηρίζουν κυβερνητικοί αξιωματούχοι στη Βουδαπέστη, τονίζοντας όμως και αυτοί πως είναι απαραίτητο να τύχει η Ουγγαρία «ίσης μεταχείρισης» στο πλαίσιο της Ενωσης των «27».
Εχοντας εξασφαλίσει τα υψηλότερα ποσοστά της ψήφου των συμπατριωτών του εδώ και δεκαετίες και σχηματίζοντας μόλις προ μηνών αυτοδύναμη κυβέρνηση, ο Βίκτορ Ορμπαν εμφανίζεται αποφασιστικός στις επιλογές του, ωθώντας στην ουσία βίαια το ΔΝΤ να του παραδώσει την οικονομική εθνική κυριαρχία της χώρας του, όπως την περιέγραψε. Ωστόσο, αναλυτές, όπως ο Πίτερ Ατάρτ Μοντάλτο, της Nomura στο Λονδίνο, παρατηρούν ότι η Ουγγαρία έχει μεγάλο εξωτερικό χρέος και εξαρτάται από τις εισροές ξένων κεφαλαίων. «Οι εισροές αυτές μπορεί γρήγορα να γίνουν αρνητικές...», παρατηρεί ο ίδιος, εφιστώντας την προσοχή στο ότι η ουγγρική κυβέρνηση αναλαμβάνει πειραματικά μια πρωτόγνωρη πρωτοβουλία".
Για το ίδιο θέμα (Ουγγαρία) και το άρθρο της "Ελευθεροτυπίας":
"Ουγγαρία: δεν της έφτανε το ΔΝΤ, ήρθε και η Moody's
Του Μπάμπη Μιχαήλ
Ο λόγος για την Ουγγαρία, η οποία μετά το πάγωμα των πιστώσεών της από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Ενωση το περασμένο Σάββατο, απειλήθηκε χθες από τον διεθνή οίκο αξιολόγησης με υποβάθμιση της πιστοληπτικής της ικανότητας.
Η Moody's επικαλέστηκε την αβεβαιότητα που περιβάλλει τους στόχους της δημοσιονομικής προσαρμογής της Ουγγαρίας, μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεών της με ΔΝΤ και Ε.Ε. και το πάγωμα της επόμενης δόσης του δανειακού της προγράμματος. Τα δύο μέρη τα έσπασαν -φαινομενικά- για το δημόσιο έλλειμμα. Ωστόσο οι περισσότεροι αναλυτές θεωρούν υπερφουσκωμένες τις ανησυχίες των ΔΝΤ, Ε.Ε. και των αγορών αφού ούτε το μέγεθος του τελευταίου αλλά ούτε και ο στόχος της χώρας είναι μεγάλα. Η Ουγγαρία έχει υποσχεθεί στους πιστωτές της ότι θα το μειώσει στο 3,8% του ΑΕΠ φέτος και στο 3% το 2011.
Ετσι αρκετοί εκ των παραπάνω εκτιμούν ότι η ουσιαστική αιτία της αντιπαράθεσης είναι η απόφαση της κυβέρνησης Ορμπαν να φορολογήσει τις τράπεζες".
Για το ίδιο θέμα και το "Βήμα":
"Καλύτερα με τη... Μέρκελ παρά με το ΔΝΤ
«Κανένας νέος φόρος στις τράπεζες και πρόσθετα μέτρα λιτότητας». Αυτοί ήταν οι δύο (νέοι) όροι που ζητούσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) από την Ουγγαρία προκειμένου να χορηγηθεί η τελευταία δόση του δανείου το οποίο είχε συναφθεί τον Οκτώβριο του 2008. Καθώς όμως η συντηρητική κυβέρνηση του Βίκτορ Ορμπαν είπε «όχι», το περασμένο Σαββατοκύριακο, το ειδικό κλιμάκιο του διεθνούς οργανισμού έφυγε, επιστρέφοντας στην έδρα του. Ο επικεφαλής του, Κρίστοφ Ρόζενμπεργκ, εξήγησε ότι μετά τις «έντονες συζητήσεις με τις ουγγρικές αρχές για διάφορα θέματα» τώρα «επιστρέφουν στην Ουάσιγκτον» αναμένοντας «να γεφυρωθούν οι διαφορές».
Τυπικά δύο ήταν τα επίδικα ζητήματα:
1 Η επιβολή έκτακτου φόρου στις τράπεζες, που θέλει να εφαρμόσει η συντηρητική κυβέρνηση ούτως ώστε να εξασφαλίσει τον στόχο της μείωσης του δημόσιου ελλείμματος στο 3,8% του ΑΕΠ το 2011. Ο φόρος αυτός θα είναι έκτακτος- με διάρκεια ισχύος μόνο δύο χρόνια- και θα επιβάλλεται, όχι στα κέρδη, αλλά στα τραπεζικά και ασφαλιστικά προϊόντα ανάλογα με το ύψος τους. Η κυβέρνηση εκτιμά ότι θα εισρεύσουν 650 εκατομμύρια ετησίως στον κρατικό προϋπολογισμό.
Το ΔΝΤ, που είναι γενικώς αλλεργικό εκ... πεποιθήσεως σε οποιαδήποτε φορολογία του κεφαλαίου και των κερδών, καθώς θα προκαλούνταν «στρεβλώσεις», προσάπτει στην ουγγρική κυβέρνηση ότι «δεν έχει εξετάσει επαρκώς τις επιπτώσεις» και ότι το σχέδιό της θα μπορούσε να έχει «επίπτωση στην οικονομική ανάπτυξη».
Στο ίδιο πνεύμα και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, επισημαίνει ταυτολογώντας ότι η φορολόγηση των τραπεζών θα έχει με βεβαιότητα επιπτώσεις στις αγορές.
2 Τα «πρόσθετα μέτρα», τα οποία είναι αναγκαία παρ΄ όλο που σύμφωνα με τον ίδιο τον Ρόζενμπεργκ «η ουγγρική οικονομία έχει αρχίσει να ανακάμπτει από τη βαθιά κρίση του 2008-2009, καθοδηγούμενη κυρίως από τις ισχυρές εξαγωγές». Οι «προσαρμογές» που ζητεί το ΔΝΤ από μια χώρα που έχει καταφέρει να διατηρήσει ένα σχετικό κοινωνικό σύστημα προστασίας, αφορούν κυρίως «τις μεγάλες ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις που πρέπει να αναδιαρθρωθούν για να μειωθεί το βάρος τους στον προϋπολογισμό» .
Αλλά «η Ουγγαρία υφίσταται λιτότητα εδώ και πέντε χρόνια» λέει ο υπουργός Οικονομίας Γκιόργκι Ματόλκσι και «το είπαμε στους εταίρους μας ότι αποκλείεται να επιβάλουμε και νέα μέτρα».
Ετσι η τελευταία δόση των 5 δισ. ευρώ «πάγωσε» από το περασμένο Σαββατοκύριακο. Και όμως «η συμφωνία που υπέγραψαν το ΔΝΤ και η Ουγγαρία το 2008 φτάνει στο τέλος της τον Οκτώβριο του τρέχοντος έτους» εξήγησε ο ούγγρος πρωθυπουργός την Τετάρτη σε συνέντευξή του στο Βερολίνο όπου συναντήθηκε με τη γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ. «Η συμφωνία αυτή περιλαμβάνει μόνο ένα ζήτημα. Απαιτεί από την Ουγγαρία να έχει δημόσιο έλλειμμα 3,8% του ΑΕΠ το 2010. Η συμφωνία μας δεν λέει τίποτε για τον τρόπο με τον οποίο οφείλουμε να πετύχουμε τον στόχο. Αυτό αποτελεί αποκλειστικά δική μαςεθνική ευθύνη».
Μία ακόμη διάσταση του ζητήματος είναι οι εμπορικές σχέσεις Ουγγαρίας- Γερμανίας. Ενώ λοιπόν η Γερμανία διατηρεί θετικό εμπορικό ισοζύγιο με τις περισσότερες χώρες του κόσμου, η Ουγγαρία είναι μία από τις ελάχιστες εξαιρέσεις. Ο όγκος των εξαγόμενων ουγγρικών προϊόντων υπερβαίνει εκείνο των αγαθών που εισάγει η Ουγγαρία από τη Γερμανία. Το Βερολίνο συνιστά έναν πολύτιμο εμπορικό εταίρο και συνεπώς πολιτικό σύμμαχο γιατη Βουδαπέστη.
Δεν είναι τυχαίο ότι η γερμανίδα καγκελάριος συνεχάρη τον ούγγρο πρωθυπουργό για τα «δραστικά μέτρα» που παίρνει προκειμένου να μειώσει το έλλειμμα. Και, αντίθετα από ό,τι υπονοεί η πτώση του φιορινιού την εβδομάδα που μας πέρασε, οι «αγορές» δεν είναι και τόσο εχθρικές απέναντι στον συντηρητικό πρωθυπουργό, ο οποίος έχει να αντιμετωπίσει τοπικές εκλογές τον Οκτώβριο και μια ανερχόμενη άκρα Δεξιά (Jobbik, 16,6% στις εκλογές του Μαρτίου), που καταγγέλλει ότι μετατρέπεται η χώρα σε «αποικία του ΔΝΤ».
Η διένεξη με το ΔΝΤ προσφέρει μετη σειρά της πολιτική ευκαιρία στον Ορμπαν για να πάρει φαινομενικά αποστάσεις από έναν διεθνή οργανισμό που δεν διαθέτει ιδιαίτερο κύρος στις χώρες όπου «παρενέβη», με το αζημίωτο άλλωστε. Και μόνο το γεγονός ότι μέσα στην κρίση ο οργανισμός αυτός τετραπλασίασε τα δικά του κέρδη ή ότι ο τωρινός του διοικητής, ο «σοσιαλιστής» Ντομινίκ Στρος-Καν, το πρώτο πράγμα που έκανε αναλαμβάνοντας τη θέση του ήταν να αυξήσει 7% την αμοιβή του, για να παίρνει «μόνο» μισό εκατομμύριο δολάρια ετησίως, δεν αποτελεί ακριβώς «εγγύηση» για πολίτες από τους οποίους ζητούνται εξωφρενικές θυσίες ή και από χώρες ολόκληρες που έχασαν δεκαετίες ολόκληρες. Η Λατινική Αμερική της δεκαετίας του ΄80 αποτελεί το πιο εύγλωττο παράδειγμα. Τώρα απλώς φαίνεται να έχει έρθει και η σειρά της Ευρώπης.
Τα μέτρα που έχουν ληφθεί - τα δάνεια
Από τον Οκτώβριο του 2008 η Ουγγαρία, που ήταν η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που προσέφυγε στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΔΝΤ για βοήθεια, πήρε τα εξής μέτρα, που ανέλαβε να υλοποιήσει η- τότε- σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση:
* Αύξηση ΦΠΑ 5 μονάδες, έφτασε το 25%. * Αύξηση ηλικίας συνταξιοδότησης στα 65 έτη. * Πάγωμα των μισθών του Δημοσίου για δύο χρόνια. * Κατάργηση της δέκατης τρίτης σύνταξης.
Πήρε δάνεια σε δόσεις, 20 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 12,3 από το ΔΝΤ, 6,5 από την Ευρωπαϊκή Ενωση και 1 δισ. από την Παγκόσμια Τράπεζα".
