«Η τρίτη μεγάλη ύφεση»
Η ΜΕΡΚΕΛ επικράτησε τελικά στους G20 και όχι ο Ομπάμα. Περιστολή δαπανών στα κράτη, άγρια λιτότητα και ανεργία για τους πολίτες. Διότι, όπως είπε η Ανγκελα, χρησιμοποιώντας συνέχεια σαν παράδειγμα την Ελλάδα, υπάρχει κίνδυνος λόγω της κρίσης χρέους να καταρρέει το ένα κράτος μετά το άλλο.
Ο ΜΠΑΡΑΚ Ομπάμα πρότεινε την ακριβώς αντίθετη πολιτική. Σαν κι αυτή που εφαρμόζει δηλαδή· τυπώνει δολάρια ρισκάροντας στα όρια του πληθωρισμού και έχει κεντρικό του στόχο την ενίσχυση της απασχόλησης και του εισοδήματος των πιο φτωχών εργαζομένων για ν' αυξηθεί η ζήτηση, να αναθερμανθεί η αγορά και να αναταχθεί η οικονομία. Για το σκοπό αυτό υλοποιεί το μεγαλύτερο πρόγραμμα κρατικών επενδύσεων όλων των εποχών επιλεγμένα -σε στοχευμένα δημόσια έργα, αλλά και στις ατμομηχανές της ανάπτυξης: στην παιδεία και στις νέες τεχνολογίες με προτεραιότητα τη νανοτεχνολογία.
ΑΥΤΟ είναι το παράδοξο της ιστορίας. Η Αμερική κατάφερε να κάνει σε χρόνο dt 180 μοίρες στροφή και έχοντας και την εμπειρία του '29 να ακολουθήσει κεϊνσιανή πολιτική. Αντιθέτως, οι Ευρωπαίοι ηγέτες μετά από μια περίοδο αμηχανίας υιοθετούν την παραδοσιακή ορθόδοξη νεοφιλελεύθερη συνταγή που προτείνει η Γερμανία. Με τη Γαλλία του Σαρκοζί κάπως να προσπαθεί να διαφοροποιηθεί, αλλά τελικώς να υπακούει στη γερμανική προσταγή.
ΤΟ μεγαλύτερο παράδοξο, όμως, είναι πως η Γερμανία της Μέρκελ έχει επιτύχει, προς το παρόν χωρίς ν' ανοίξει ρουθούνι, να εφαρμόζουν πρώτοι αυτή την πολιτική, στην πιο σκληρή της εκδοχή, οι σοσιαλιστές που διοικούν τον Νότο. Οι Ισπανοί, οι Ελληνες και οι Πορτογάλοι και μπροστά τους ο Ομπάμα να μοιάζει ακροαριστερός...
ΔΙΑΒΑΖΩ στους «Τάιμς» της Νέας Υόρκης το άρθρο του Αμερικανού νομπελίστα οικονομολόγου Πολ Κρούγκμαν με τίτλο «Η τρίτη μεγάλη ύφεση». Επικρίνει με δριμύτητα την ευρωπαϊκή πολιτική περιστολής των δαπανών: «Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι μοιάζουν να αντλούν τα επιχειρήματα της ρητορικής τους από τις αντίστοιχες ομιλίες του Χούβερ το '29».
«Η ΕΛΛΑΔΑ συμφώνησε σε σκληρή λιτότητα», σημειώνει ειρωνικά ο Π. Κρούγκμαν, μόνο και μόνο για να διαπιστώσει ότι τα spreads αυξάνονται ακόμη πιο πολύ... «Το πρόβλημα της Ευρώπης δεν είναι η Ελλάδα αλλά η επιστροφή στην οικονομική ορθοδοξία»...
«ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ορθοδοξία»... Ο Πολ Κρούγκμαν επικρίνει στο άρθρο του τους Ευρωπαίους ηγέτες ότι «με πρόσχημα τη δημοσιονομική κρίση επιστρέφουν στην "οικονομική ορθοδοξία" του Χούβερ, απειλώντας την παγκόσμια οικονομία με επιστροφή στον αποπληθωρισμό και σε μια "τρίτη μεγάλη ύφεση", που μπορεί να μη μοιάζει στην άγρια μεγάλη ύφεση αλλά στη μακριά» (σ.σ. του 1873).
«ΦΑΙΝΕΤΑΙ πως οι χρηματοπιστωτικές αγορές κατανοούν όσα οι πολιτικοί αδυνατούν», γράφει, «ότι ενώ μακροπρόθεσμα η δημοσιονομική υπευθυνότητα είναι σημαντική, η περικοπή δαπανών εν μέσω ύφεσης επιδεινώνει τα δημοσιονομικά και ανοίγει τον δρόμο για τον αποπληθωρισμό».
«ΑΥΤΟ που συμβαίνει», σημειώνει στο άρθρο του ο Αμερικανός νομπελίστας-οικονομολόγος, «δεν αφορά την Ελλάδα ή κάποια ρεαλιστική εκτίμηση της ανταλλαγής μεταξύ ελλειμμάτων και θέσεων εργασίας. Αφορά αντιθέτως τη νίκη μιας "ορθοδοξίας" που έχει πολύ λίγο να κάνει με την πραγματική ανάλυση... Και που το βασικό της δόγμα είναι: να επιβάλλεις δεινά σε άλλους λαούς για να φανείς ηγέτης σε σκληρές εποχές...»
«ΕΚΕΙΝΟΙ που θα πληρώσουν το τίμημα του θριάμβου της ορθοδοξίας», υπογραμμίζει στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» ο σημαντικότερος αυτός οικονομολόγος της εποχής μας, «θα είναι τα δεκάδες εκατομμύρια άνεργοι, πολλοί από τους οποίους θα μείνουν χωρίς δουλειά για χρόνια και μερικοί δεν θα ξαναδουλέψουν ποτέ...».
